Het beeld van Floor Wibaut is terug van weggeweest. Het beeld van een van de belangrijkste wethouders van Nederland in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog, heeft sinds enkele dagen een prominente plek in de middenberm van zijn ‘eigen’ Wibautstraat. Op 23 juni, de 160ste verjaardag van Floor Wibaut, is het beeld op een nieuwe sokkel en op een nieuwe plek feestelijk onthuld.
Met dank aan Méland Langeveld
Het standbeeld van Wibaut komt in 1967 bij het Wibauthuis te staan. Bij de onthulling door twee achterkleinkinderen van Wibaut zijn enkele vooraanstaande politici aanwezig, waaronder Joop den Uyl. Vanwege de sloop van het Wibauthuis in 2007 moet het standbeeld verhuizen. Het beeld wordt gereinigd en gerestaureerd. En twee jaar later komt Wibaut op het Rhijnspoorplein te staan waar hij nog steeds fier voor zich uit staat te kijken. Jaren later staat er een nieuw Wibauthuis: een gebouw van de Hogeschool van Amsterdam.
Wibaut weg
Het standbeeld is regelmatig slachtoffer van betogingen. Zo halen krakers Wibaut op 13 januari 1982 van zijn sokkel en plaatsen het in de drie straten verderop gelegen Blasiusstraat voor het kraakpand ‘De Blaaskop’. Wibaut krijgt een strop om zijn nek en aan zijn voeten een bord met de tekst: ‘Hoedt u voor de als links vermomde rechtsen, mijdt ze als de pest, want zij zijn erger dan de rest.’ Het beeld loopt door de actie zware beschadiging op, en wordt later onder toeziend oog van de beeldhouwer gerestaureerd en weer bij het Wibauthuis neergezet. En op de dag van Pim Fortuyns begrafenis (10 mei 2002) is Wibaut geblinddoekt.
Rising star
Han Wezelaar (1901-1984) introduceert in de nadagen van de Amsterdamse School een op de moderne Franse autonome beeldhouwkunst geïnspireerd classicisme. Deze stroming is belangrijk voor de ontwikkeling van de beeldhouwkunst in Nederland. In deze zogenoemde bevrijding van het beeld en in de verdere emancipatie van de nog jonge sculptuur in Nederland heeft Wezelaar een hoofdrol gespeeld: als kunstenaar, organisator en communicator. Wezelaar wordt voor de Tweede Wereldoorlog gezien als ‘rising star’, maar daarna slaat de tendens over naar de abstracte kunst en behoort hij niet langer tot de voorhoede. Wezelaar maakt daarna realistische portretkoppen, figuren, naakten en dieren in brons, steen en terracotta. Zijn heel vroege modernisme uit het midden van de jaren twintig zweert hij af. Zijn vroegste werk beschouwt hij later als zijn jeugdzonde.
