Het blijft eind augustus, begin september rustig op de Oostepunt. Geen enthousiaste en creatieve festivalgangers meer op op dat deel van het Zeeburgereiland twee weekends zelf het programma bepalen. Het bijzondere Magneetfestival stop er na zes jaar mee. ‘Na veel en hoogte- en dieptepunten is het zover om Magneet achter te laten en verder te gaan met andere avonturen in het leven’, zegt organisator Jesse Limmen.
Magneet heeft in alle jaren een prachtig experiment met de openbare ruimte gehad. ‘Dankzij de unieke locatie die we konden gebruiken van de gemeente Amsterdam’, legt Jesse Limmen uit. ‘De Oostpunt was een perfecte plek om vrijheid en op een bijzondere manier te vieren. Het concept om via een online platform een crowd-sourced festival te organiseren is een succes geweest. Het heeft bewezen dat samen met de bezoekers het mogelijk is een collectieve droom te verwezenlijken.’
Droom en geen droom
Voor de mensen die organisatie hebben gedragen en ondersteunt is het echter anders dan een droom. De financiële kant van Magneet heeft in alle zes edities nooit de mogelijkheid gehad om te kunnen bloeien en gezond te worden. ‘Dit gaat gepaard met een ’on going process’ van proberen te overleven. Het is een onmogelijke zaak geworden om de hoge kosten en risico’s die zo’n evenement met zich meebrengt rond te kunnen krijgen.’
Het is gewoon op
‘Het is voor ons ook ‘klote’ om te stoppen’, zegt Jesse in duidelijke woorden, ‘maar soms is het gewoon op. De herinnering en liefde die erin is gestopt kunnen we nog koesteren door te zien wat ons wel gelukt is, zoals vriendschappen die zijn geboren. Talenten die door Magneet zijn ontgroent en nu door de wereld schitteren of mensen die bij ons zijn begonnen als vrijwilliger en nu een betaalde job hebben in wat bij ons te hebben ontwikkeld en geoefend.’
Wilde bloemen
Jesse Limmen die het festival vanaf het begin heeft gedragen noemt het stoppen van het festival slecht nieuws voor, wat hij noemt, het toch al commerciële/eentonige Amsterdamse festivallandschap. ‘We willen dan ook iedereen succes wensen die z’n nek uitsteekt voor de cultuur van Amsterdam en daarmee bedoelen ik de wilde bloemen die de stad rijk is. Blijf trouw aan je eigen creatieve geest en ondernemerschap. ‘Wellicht komen we nog terug, maar nu even niet.’
