Hij had er een jaar lang naar uitgekeken en 5 januari was het dan eindelijk zover. Een dag lang werd Sjaak Brokx in het zonnetje gezet door familie, oud-spelers van Ajax, medewerkers en bezoekers van de Nieuwe Stek. Sjaak Brokx – oudste vrijwilliger van Dwars door de buurt – werd 80 jaar.
Door Arie van Tol | Beeld Melissa Plomp en Arie van Tol
In het café om de hoek waar Sjaak regelmatig een bakkie koffie drinkt was het de hele dag feest. Versieringen en een foto van de jarige in pak op de voordeur en binnen aan de wanden spraken duidelijke taal: ‘er is er één jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is hij!’ Een dag verlegen en trots glunderen werd het.
Hij heeft er in Dwars regelmatig over geschreven: de groten van weleer van Ajax! Hoe goed ze waren, hoe ze van het spelletje hielden en hoe ze zich niet lieten knechten door een systeem. En zelf heeft Sjaak ook in Ajax 1 gespeeld, niet heel lang, maar lang genoeg om tot de Ajax-familie en Lucky Ajax te behoren. En ze waren er! Voor Sjaak! Sjaak Swart, Piet Keizer, Bennie Muller, Salo Muller, Heinz Stuy, Dick Schoenaker. Dat waren de namen bij gezichten die ook ik nog kende. Er waren er meer, uit de tijd van Sjaak zelf, voetballers van vóór ‘mijn tijd’.
Hele dag door
Maar niet alleen de voetbalhelden van weleer waren gekomen, familie was er ook van heinde en ver. De sfeer zat er vanaf het begin goed in. En natuurlijk was er koffie, taart en drank. Alsmaar druppelden volgende gasten voor Sjaak binnen, ook een enkele marktkoopman. Ze kennen ‘m op de Dappermarkt ook allemaal.
‘Dit is toch geweldig’
Op de foto met Sjaak: het moest natuurlijk allemaal worden vastgelegd. Maar heel geschikt voor een fotoreportage met optimale kwaliteit foto’s was de ruimte niet. Of de aanwezige toestellen waren niet goed genoeg, of lag het toch aan de fotografen zelf? Het is maar hoe je het bekijkt. Sjaak drentelde van de ene plek naar de andere en wist nauwelijks meer uit te brengen dan: ‘dat is toch geweldig, dat ze voor mij komen…’
Nederlandstalig repertoire
Gedurende de dag werd de sfeer alsmaar net iets minder Ajax, net iets meer Amsterdams levenslied. ’s Middags namen enkele vaste klanten van de Nieuwe Stek de microfoon in de hand en verrasten Sjaak met ontroerende live-vertolkingen van het bekende Nederlandstalige repertoire. Van Willy Alberti tot Johnny Jordaan tot André Hazes en nog veel meer. Een dansje kon niet uitblijven. Hoogtepunt voor de dames was natuurlijk het dansje met de jarige zelf. En wat was ie nog beweeglijk! Hij was en bleef het middelpunt. Ook toen het moment was gekomen voor de polonaise: Sjaak voorop!
‘Ave Maria’
Bezoekers gingen, maar ook telkens kwamen er nog weer nieuwe gasten binnen. Voor de mensen die er op het goeie tijdstip waren had Sjaak zelf misschien wel de grootste verrassing in petto. Alle zangers voor en na hem deed hij verbleken op het moment dat hij zelf de microfoon voor zijn mond hield en ging zingen. Verbluffend mooi bracht hij onder andere het ‘Ave Maria’. Met een sigaar zat hij aan het einde van de middag vóór het café. Intens gelukkig. Hier kon hij wel een jaartje mee vooruit.
