‘We hebben een seabin!’, juicht Watersportvereniging op facebook. Met deze drijvende prullenbak’ die zwerfafval uit het water opslurpt, helpt de vereniging het binnenwater van Haveneiland IJburg schoon te houden.
De Australische uitvinding voorkomt dat een hoop plastic flesjes en plastic verpakkingsmateriaal die het water in waaien uiteindelijk in de zee terecht komen. Een sterke elektromotor zuigt de drijvende rand net onder water, waardoor het bovenste laagje water er omheen naar binnen stroomt. Plastic en ander drijvend vuil stroomt mee. In de hele omgeving van de seabin ontstaat een klein stroompje, alle drijvende viezigheid komt zo langzaam in het verzamelnet terecht. De havenmeester schakelt het apparaat leegt iedere dag het net.
De seabin zou een door de gemeente aan te schaffen afvalsysteem kunnen worden. De eerste seabin in Nederland is gekocht door een particuliere haven bij Almere. Seabin maakt het verwijderen van afval uit het water een stuk gemakkelijker dan met een bootje en een schepnet, zoals dat nu soms gebeurt. Eén seabin kost ongeveer 3.300 euro en kan 20.000 flesjes per jaar uit het water slurpen.
Tenslotte een vriendelijk verzoek van de havenmeester van de watersportvereniging: gebruik de Seabin niet als een prullenbak en laat het legen ervan over aan de havenmeester.
Wat ik vreemd vind dat we asociaal gedrag gaan belonen met allerlei uitvindingen.
In plaats dat men zich bewust is/wordt van zijn eigen gedrag en daar indien nodig door anderen (ouders, onderwijs, voorbijgangers) daarop wordt gewezen, hoeft men geen tijd te verspillen aan uitvindingen, hoe leuk,goed,aardig dan ook, die asociaal gedrag uitlokken.”Gooi maar in het water, de seabin zuigt het toch wel op. Men is tegenwoordig toch ook gewend geraakt aan het opruimen van de eigen hondenpoep. De ooit uitgevonden hondenpoepmachine wordt ,voor zover ik kan nagaan, ook niet meer gebruikt