Enkele maanden geleden kon u via deze site vernemen dat de brug over de Ringdijk aan het einde van de Valentijnkade, richting natuurspeelpark Jeugdland, eindelijk een naam heeft gekregen: de ‘Henrietta Leavittbrug’. Nu, enkele maanden later, zijn die naamborden alweer verdwenen. Wie o wie is deze veranderlijke ster in het Science Park? En waarom zijn die naambordjes weg?
Tekst en foto’s Daan van Pagee
Natuurlijk is het heel begrijpelijk dat je zo’n straatnaambord boven je bed wil hebben, al was het maar om heerlijk weg te dromen in een wereld waarin iedereen een ster blijkt te zijn. Grote sterren, middelmatige sterren, piepkleine sterren, allemaal sterren. En dus zit er nu misschien ergens in het Science Park een studente astronomie met de wetenschap dat ze eigenlijk een boevenkop is. Dubbele gevoelens na een nacht vol dronkenschap: toch maar terughangen dan?
In 1924 kwam de Zweedse wiskundige Gösta Mittag-Leffler tot het besef dat de ontdekking van Henrietta Leavitt in 1912 een grote doorbraak was om afstanden in sterrenstelsels te kunnen meten – en dat vindt men nog steeds. Mittag-Leffler wilde Henrietta destijds dan ook voordragen voor de Nobelprijs. Ze overleed voor het zover kon komen. En nu is haar naambord bij die prachtig half landelijke plek vlak bij natuurspeelpark Jeugdland dus alleen nog via oost.online.nl te bewonderen.
Gisteren had ik de Amerikaanse astronome uit Massachusetts via een hotline met de sterrenhemel aan de lijn. Ik vertelde haar dat haar naamborden waren verdwenen. Henrietta straalde zoals ze dat rond 1912 ongetwijfeld gedaan zal hebben toen ze op de Harvard Universiteit de schommelende lichtsterkte van veranderlijke sterren doorzag. Ze antwoordde: ‘Je kunt het ook als een compliment zien – of als een verlangen.’
