Kerken, moskeeën en andere levensbeschouwelijke groeperingen ondersteunen de armen en bezoeken ouderen. Drijven ze mensen uit elkaar of zorgen ze dat mensen zich verbonden voelen met elkaar en met de buurt? In de eerste aflevering van een serie wil Mirjam Ringer weten hoe Jort Kropff de taak van het Apostolisch Genootschap ziet.
Door Mirjam Ringer | Beeld Gerard Valentijn
Levens-
beschouwingen
in Oost
Jort Kropff is actief lid van het Apostolisch Genootschap en neemt deel aan het Breed Interreligieus Overleg Oost (BIO). Dit is opgericht na de moord op Theo van Gogh om elkaar beter te leren kennen. Hij vertelt graag over wat hem aanspreekt in de levensbeschouwing van het Apostolisch Genootschap. ‘Geloven is iets van mensen. Hoe ga je om met levensvragen? Mensen hebben vaak ook de behoefte om spiritueel te zijn. Juist het gevoel dat er mensen voor en na je komen, motiveert om het goede te doen. Je bent verantwoordelijk voor jezelf. Door je eigen gedrag kun je God kenbaar maken aan de ander. We zijn verbonden met eeuwenoude verhalen, maar die mogen we vrijelijk interpreteren.’
Verenigingsgebouw
Het Apostolisch Genootschap komt bijeen in een prachtig gebouw aan het eind van het Galileiplantsoen. Het is niet het eerste verenigingsgebouw van het Genootschap. Dat werd namelijk in 1913 geopend aan wat toen de Plantage Franschelaan heette, de huidige Henri Polaklaan tegenover de hoofdingang van Artis. Maar de gemeente groeide zo sterk, dat er al snel een grotere ruimte nodig was. Aan de rand van de toenmalige Watergraafsmeer werd een terrein aangekocht. Voor het ontwerp trok men architect Cornelis Kruyswijk aan, die ook de Elthetokerk aan de Javastraat heeft ontworpen. Hij gaf het gebouw de typische Amsterdamse School kenmerken. Het Apostolisch Genootschap nam het verenigingsgebouw in gebruik in 1931.
Wat is geluk?
Op de website van het apostolisch genootschap wordt stilgestaan bij levensvragen. Zoals – wat is geluk? Samen zoeken naar de antwoorden en elkaar inspireren, zijn doelstellingen van het Apostolisch Genootschap. Hoe gebeurt dat dan? Behalve op de zondagochtenden zijn er themabijeenkomsten over specifieke onderwerpen. Dat kan gaan over opvoeden of leven met verlies, investeren in je relatie of zelfbewust zijn.
Op de zondagmorgen wordt door een lekenprediker de eredienst geleid. Hij maakt gebruik van een weekbrief, die door de apostel (eindverantwoordelijke voor de geestelijke verzorging) is geschreven en die een actuele overdenking bevat. Behalve voor gemeenschappelijk gebed, is er ook ruimte voor rituelen en muziek. Met de rituelen staat het Apostolisch Genootschap stevig in de christelijke traditie: zo is er een eigen vorm van de aloude eucharistie, een verwijzing naar het laatste avondmaal van Jezus.
Zonder dogma’s
Hoewel de apostolische beweging al dateert uit het begin van de 19e eeuw, is voor de Nederlandse afdeling het jaar 1951 van belang. Toen splitste een aanzienlijke groep zich af van de Duitse moederkerk. Dit had te maken met de vraag naar het kwaad. Na de Holocaust was het moeilijk om nog te geloven in een almachtige God. De overtuiging groeide dat goed en kwaad voortkomen uit de mens zelf.
Toch geloven de apostolischen dat al het leven voortkomt uit de goddelijke scheppingskracht. Jort Kropff: ‘Het is mooi dat je het zo op je eigen manier mag invullen. Het bezwaar daarvan is ook wel dat het wat te algemeen kan worden. Je moet elkaar op de waarden vinden. Dat kan dan weer lastig zijn voor je identiteit. Wie ben jezelf en wat kun je van je leven maken?’
Het is duidelijk dat het Apostolisch Genootschap een levensbeschouwing zonder dogma’s is en dat deze stroming zich voortdurend blijft ontwikkelen.
Meer informatie www.apgen.nl
