Is er nog hoop voor de literatuur? Worden er nog wel goede en leesbare boeken geschreven? Kapitein Koldijk schreef in romanvorm zijn levensverhaal De romantiek van zeemannen. Of moet je tegenwoordig heel politiek correct spreken van zeemensen m/v/lghbt?
Rob Zwetsloot spreekt Kees Koldijk
Ach, kijk hun moeders en vrouwen (het is meer modern van partners m/v//lghbt te spreken) weemoedig over de kade staren, wenend bij het vertrek en juichend bij de thuiskomst en daarna luisterend naar de altijd sterke verhalen hoe ze als wakkere pikbroeken de baren doorklieven en stormen weerstaan om aangekomen in de haven te drinken, vechten en avonturen te beleven terwijl ze discreet zwijgen over zaken die de geliefden liever niet willen weten, zoals het liefdesleven van de matrozen en matrozinnen. Of zegt men liever matrozettes?
Voor wie de rauwe werkelijkheid achter deze romantiek wil leren kennen heeft Kapitein Cees Koldij,k bekend en berucht onder andere van de 4tuoze matrozen, nu een boek geschreven.
Een gesprek met de kapitein, wiens boot tegenwoordig op de Kadijken is aangemeerd.
