De Linnaeus Boekhandel bestaat 25 jaar. In dit artikel heb ik ter ere van het jubileum een interview met eigenaresse Anja Duitsmann. Het wordt mijn eerste interview voor Dwars door de Buurt en oost-online. Een beetje gespannen loop ik naar binnen. Anja staat achter de balie en verwelkomt mij hartelijk. ‘Zullen we naar beneden gaan?’
We lopen de trap af naar een ruimte met voorraden boeken en een keukentafel met uitzicht op een tuintje. Ik krijg een lekker kopje thee. Mijn zenuwen ben ik inmiddels allang vergeten en met dezelfde relaxte sfeer als er in de boekhandel hangt beginnen we het gesprek.
Door Noortje Blauw | Beeld Eddy Ellert
Wilde je altijd al een boekhandel beginnen?
‘Ja, ik liep al langer met het idee dat ik een eigen boekhandel wilde, want ik zat al een tijdje in het vak. Het mooie was dat er toen bij de Linnaeus Boekhandel een vacature vrij kwam. Ik had al gehoord dat de eigenaresse aan het rondkijken was naar een opvolger. Dus ik heb in een redelijk vroeg stadium bij haar neergelegd ‘ik zou hier graag willen werken, maar dan zou ik het ook heel leuk vinden als ik een kijkje achter de schermen mag nemen en dingen mag leren die erbij horen als je een eigen zaak runt’. En dat vond de voormalig eigenaresse heel leuk, dus ze heeft me echt alles laten zien.’
De overname was vijf jaar geleden, hoe heb je er daarna je eigen stempel op gedrukt?
‘Dat wordt wel vaker gevraagd, maar zo voel ik dat zelf niet. Ik ben er geleidelijk aan ingegroeid. Tien jaar geleden ben ik hier eerst begonnen als collega en vijf jaar geleden was het zover dat we ook financieel de weg uitgestippeld hadden. En de winkel paste gewoon heel goed bij me. Alsof je een jasje past en denkt, dit is ‘m!’
Kun je omschrijven wat zo fijn voelde, wat zo paste?
‘De sfeer, het assortiment, de manier waarop er met het product ‘boek’ omgegaan wordt. Al die dingen maakten dat ik dacht ‘ja, deze zaak zie ik mezelf wel runnen en voortzetten’. Dus vandaar ook minder de gedachte van ik moet dingen anders doen. Wat wel zo is, is dat in het vak dingen zijn veranderd en dat de buurt is veranderd. Dus die aspecten hebben gezorgd voor kleine aanpassingen in het assortiment.’
Welke veranderingen heb je in de buurt gezien?
‘Science Park is er bijvoorbeeld bijgekomen, wat er voor gezorgd heeft dat we meer ruimte voor Engelse boeken hebben gemaakt. Verder was er vroeger boekhandel Orlando bij het Oosterpark, met een goede afdeling over Suriname. Toen Orlando stopte kwamen de makers van de Suriname kalender naar ons toe: ‘ons verkooppunt is weg willen jullie onze kalenders verkopen?’ En dat hebben we natuurlijk met veel plezier gedaan. Dus daarom hebben we wat meer Surinaams publiek gekregen en verkopen we bijvoorbeeld meer Bijbels. Dat vind ik echt heel leuk en dat komt dan door zo’n kalender.’
Bij veranderingen in het vak, denk ik dan aan digitalisering?
‘Ja, dat is natuurlijk wel opgekomen de afgelopen periode, maar ook weer niet zo omvangrijk als iedereen denkt. Er waren op een gegeven moment doemscenario’s dat de winkels zouden ophouden te bestaan. Zo erg is het niet. Wel zie je veranderingen in bepaalde genres. We hebben bijvoorbeeld de afdeling spannende boeken, de thrillers, die is echt gehalveerd. Dat is heel duidelijk, dan zie je in de vakantie ook echt een ongelofelijke piek qua downloads.’
En naar de toekomst? Zijn er zaken waar je stiekem van droomt?
‘Het is wel zo dat ik ooit wil verbouwen. Even een frisse wind. Als ik zo rondkijk, er zijn wel dingen die ik aan wil pakken. De winkelinrichting is ook vijfentwintig jaar oud.’
Uitbreiden wellicht?
‘Dat is weleens bekeken aan de rechterzijde, maar dat was geen optie. Aan de andere zijde zou dat een mogelijkheid kunnen zijn. Daar zou ik wel naar kijken als die gelegenheid zich voordoet.’
Nog andere wensen?
‘Ik zou dit graag gewoon zo voortzetten. En als wens op het feest heb ik uitgesproken dat ik het heel fijn zou vinden om het stokje straks over te dragen aan iemand die, net als ik toen, staat te trappelen en een warm hart heeft voor de zaak.’
