Is het je opgevallen dat er vorige maand geen column van mij is verschenen? Of had je het ook druk met andere dingen? Ik heb een maand overgeslagen, omdat ik het druk had met loslaten. Loslaten? Kun je het daar druk mee hebben dan?
Opruimspecialist Linda Groen is professional organizer en auteur van de boeken Wat een bende! | Professional organizing, je leven op orde | Opgebrand en uitgeblust
Ik heb het afgelopen najaar een beetje veel hooi op mijn vork genomen. Ik heb gewerkt, vrijwilligerswerk gedaan, op mijn buurjongens gepast en mantelzorg verleend. You can only do so much. Toen ik weer last kreeg van mijn nek en tintelingen in mijn rechterhand, meestal een teken van stress, wist ik dat ik op de rem moest gaan staan.
Tip
Laat los wat je niet meer nodig hebt in je leven: spullen, relaties, denkbeelden.
Weten is één. Echt gas terugnemen is een tweede. Dat is niet altijd eenvoudig. Ik wil mijn klanten blijven helpen en wil anderen niet teleurstellen. Wat kan ik loslaten dan? Vooral het idee dat ik alles moet doen op hetzelfde moment. Ook moet ik mijn verantwoordelijkheid loslaten. Of beter gezegd: het idee dat ik verantwoordelijk ben voor bepaalde zaken terwijl dat lang niet altijd het geval is.
Naast concreet afspraken afzeggen, ging het dus vooral om dingen loslaten in mijn hoofd. Doordat ik last bleef houden van mijn nek en tintelingen in mijn hand voelde, was dat een goede indicatie dat er nog meer losgelaten moest worden.
Een van de eerste dingen die ik van mijn lijstje schrapte, was het schrijven van een column. Ik moet een onderwerp voor mijn column soms uit mijn tenen halen, maar toen ik besloot in december niets te schrijven, had ik wel meteen een onderwerp voor deze column. Want loslaten lijkt me niet iets waar alleen ik mee bezig ben.
December is sowieso een maand om los te laten. Vooral de kersttijd is voor mij een tijd van stilstaan bij het afgelopen jaar, bijkomen van alle verwikkelingen en activiteiten en voorzichtig nadenken over de toekomst. Zonder verder tot actie over te gaan overigens. Het zijn voor mij weken van rustig aandoen, slapen, lezen, gezellige ontmoetingen met vrienden en familie en verder weinig verplichtingen.
Ik moet toegeven dat ik er echt aan toe was om uit te rusten. Intussen was ik vermoedelijk ook nog behept met een virusje. Ik werd niet ziek, maar heb me ruim drie weken niet senang gevoeld: een beetje keelpijn, wat snotteren, maagpijn en moe ondanks elke nacht goed slapen.
In dit nieuwe jaar hoop ik dat loslaten niet of in ieder geval minder nodig is. Door minder aan te pakken, minder verplichtingen aan te gaan en door losser in het leven te staan en af en toe wat minder verantwoordelijkheid te nemen.
Ik wens je een goed jaar toe vol inspiratie, rust en gezondheid!
Dat klinkt niet goed Linda, die fysieke verschijnselen die jou duidelijk maken dat je te veel hooi op je vork nam…Als ik het heel simpel stel, dan zeg ik, dat loslaten in de betekenis die jij in je column bedoelt, voorkomen moet worden. Met andere woorden: ken jezelf en houd maat bij het beladen van je vork, dan hoeft het pijnlijke proces van loslaten niet doorlopen te worden! In de kaatste alinea trek je dezelfde conclusie, dus…..!
En Linda, blijft het gevoel aan je knagen dat je niet genoeg voor anderen hebt gedaan?
Terwijl je weet dat het niet zo is.