15 ‘Mauro en ik zijn heel lang een stel geweest. Daarna, en maar voor een paar uur, waren we het niet meer. Hij is een paar maanden geleden ineens gestorven, zonder waarschuwing vooraf. Toen de auto hem schepte nam die hem mee en veel andere dingen.’
Zo legt aan het begin van Met planten leren praten Paula, een tweeënveertig jarige neonatoloog uit Barcelona, haar onwerkelijke situatie uit. Van de een op de andere dag is zij weduwe geworden. En dan begint de achtbaan aan emoties; verbazing, ongeloof, intens verdriet, woede, eenzaamheid, jaloezie, radeloosheid, hoop en dan in een looping nog alles een keer door elkaar.
Wat gaat er door je heen wanneer je geliefde van zijn fiets wordt gereden en overlijdt? Hoe ga je om met het etiket weduwe en erfgename? En wat doe je met het feit dat hij vlak voordat hij de deur uit ging je heeft vertelt dat hij verder gaat met een ander. Hoe ga jij verder?
Marta Orriols weet in Met planten leren praten dit alles onwijs invoelbaar te maken. Haar kracht schuilt er in dat ze dit zowel doet door middel van droge en eerlijke omschrijvingen (‘Wat doe je wanneer je een urnencatalogus krijgt voorgelegd met de optie van een afbreekbare urn voor liefhebbers van het mandje met bioproducten? ‘) als door beeldspraak als dat haar verdriet amber kleurt door de vele thee met honing die ze van haar vader krijgt aangereikt. Het resultaat is een boeiende en gevoelige roman en ik ben benieuwd naar volgend werk van Orriols.
_____
Met planten leren praten is geschreven door Marta Orriols
verschenen bij Prometheus
Yvette Slotema is boekverkoper bij Athenaeum Boekhandel Roeterseiland, Roetersstraat 41
