Oorspronkelijk was de stadhouder een edelman die namens de landsheer bij diens afwezigheid in één of meerdere gewesten voor hem het gezag uitoefende. Volgend jaar keren ze terug. Niet in de gewesten zoals toen, maar nu in de stadsdelen. Het dagelijks bestuur, de stadhouders, wordt straks benoemd door de landsheer, het college van Burgemeester en Wethouders. Het nieuwe bestuurlijk stelsel dat volgend jaar de bestuurscommissies moet opvolgen ziet er opnieuw anders uit. Politiek verdwijnt nu helemaal uit de stadsdelen.

Volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen en tegelijkertijd mag je als buurtbewoner kiezen voor een stadsdeelcommissie. In het voorstel voor de inrichting van het nieuwe bestuurlijk stelsel staat, dat het college van B&W een dagelijks bestuur voor het stadsdeel benoemt. Werden de leden van het dagelijks bestuur nog gekozen, nu krijgt het gemeentebestuur opnieuw meer grip op het reilen en zeilen van de stadsdelen. De kozen leden van de stadsdeelcommissie mogen meepraten, maar daar blijft het ook bij. Opvallend is dat de term adviescommissie, die oorspronkelijk was gekozen, nu is vervangen door stadsdeelcommissie.

_{Centralisatie bestuur}
Het college kiest met het nieuwe voorstel voor één bestuur voor de hele stad. Politiek blijft beperkt tot de gemeenteraad. De huidige gekozen stadsdeelbestuurders worden daarom vervangen door een door het college benoemd dagelijks bestuur, die het door de gemeenteraad vastgestelde beleid uitvoert. De gemeenteraad gaat over het beleid met als uitvoerders het college en de daaronder vallende dagelijks bestuurders van de adviescommissies.

Straks mogen zestien burgers advies uitbrengen

_Advies
De gekozen stadsdeelcommissie is een adviescommissie die het dagelijks bestuur adviseert over de toekomst, inrichting en vormgeving van het eigen stadsdeel. De commissie brengt anders dan de stadsdeelraden en de bestuurscommissies slechts advies uit. Het bestuur moet het advies van de stadsdeelcommissie wel betrekken bij de besluitvorming, maar kan daar ook van afwijken. De leden hebben een haalplicht om hun adviezen te voeden met wat er leeft in hun gebied, en te onderzoeken of er onderwerpen zijn die meer urgentie verdienen. Daarmee fungeert de commissie als oren en ogen van het college. Daarnaast is de adviescommissies er om maatschappelijke of buurt-initiatieven binnen het stadsdeel te ondersteunen. Wat dat betekent is niet duidelijk.

_{Op persoonlijke titel}
Straks wordt stadsdeel Oost in vier gebieden verdeeld. In de Watergraafsmeer, het Oostelijk Havengebied/Indische Buurt, Oud Oost en IJburg/Zeeburgereiland kiezen de bewoners steeds vier leden voor de stadsdeelcommissie die dan in bestaat uit zestien mensen. De verkiezing gebeurt op persoonlijke titel waarbij geen lidmaatschap van een politieke partij is vereist. Dat lijkt logisch omdat van politiek in de stadsdeelcommissies geen sprake meer zal zijn. Daarmee wordt wel sterk ingeboet op de invloed die de bewoners hebben op het reilen en zeilen van hun stadsdeel. Ook is onduidelijk op welke wijze de zestien leden van de stadsdeelcommissie verantwoording afleggen aan hun kiezers.

^{Snel einde bestuurscommissie}
De bestuurscommissies zijn maar een kort leven beschoren geweest. Ze kwamen voort voort uit een wijziging van de Gemeentewet, waardoor de stadsdelen niet langer deelgemeenten mochten zijn. De toen ingestelde bestuurscommissies functioneren, in tegenstelling tot wat in het per 2014 gewijzigde bestuurlijk stelsel werd beoogd, teveel als zelfstandige bestuurslaag en te weinig als verlengd bestuur. Dat was reden voor het college om te kiezen voor een nieuw bestuurlijk stelsel. De landsheer in de Stopera zet nu stadhouders neer in de stadsdelen en het volk mag meepraten, maar meer ook niet. De zestien gekozen leden van de stadsdeelcommissie worden er ook nu weer voor hun activiteiten beloond. Wat minder dan nu maar € 350 per vergadering is toch de moeite waard, zeker als je bedenkt dat er twee vergaderingen per maand mogen zijn. Voor de introductie van de stadsdeelcommissies is € 300.000 uitgetrokken.