Na regen komt zonneschijn. En na Mensen in de zon komt Noodweer. Marijke Schermer, in Oost werkzaam als directeur van theater Oostblok, presenteert haar tweede boek in de Linneaus Boekhandel.
Door Arie van Tol
Mijn hersens werken nogal voorspelbaar: ‘Heb je een speciale fascinatie voor het weer of zijn de titels min of meer toevallig weer gerelateerd?’ Ik hoef geen vragen te stellen. Niemand heeft die rol toebedeeld gekregen. Niemand die haar vraagt of en hoe dan haar theaterachtergrond is terug te vinden in het boek. Jammer.
Er is wel iemand die het heeft over het voor een schrijver altijd moeilijke tweede boek. En Marijke zelf strooit vooral met bedankjes. Nee, deze presentatie moet het hebben van de tekst zelf. De enkele pagina’s die worden voorgedragen verraden een mooie stijl en een spannende verhaaltrant. De ruim aanwezige belangstellenden krijgen een heuse cliffhanger mee.
Natuurlijk wordt er dan het glas geheven en een nootje gegeten. Ik vond Mensen in de zon verrassend goed en kan me niet voorstellen dat ik dat ook niet van Noodweer ga vinden. Proficiat Marijke!
______
Over Noodweer door Marijke Schermer uitgegeven door Van Oorschot
Emilia wordt vanuit een leven dat geheel op orde lijkt door een ogenschijnlijk onbeduidend incident teruggeworpen op een bewust verdrongen episode uit haar nabije verleden. Ze wilde niet dat de sporen die het naliet haar geluk en haar liefde in de weg zouden zitten. Maar tot haar vertwijfeling lukt dat niet: iets in haar leven is onafgewerkt achtergebleven. Zoals alle leed, komt het niet alleen. Emilia woont met haar gezin buitendijks en de dreiging van het stijgende water wordt steeds nijpender. Schermer laat ons van nabij getuige zijn van het levenspad van een veertigjarige vrouw, dat langzaam glibberig en gevaarlijk wordt. Emilia is statisticus en tracht houvast te vinden in een gemiddeld leven, maar wat zij meemaakte ontsnapt aan de veilige stolp van de normaalverdeling. Na Mensen in de zon overtuigt Schermer andermaal met een scherp en meedogenloos portret van een vrouw die zich vastdraait in goede bedoelingen en de onwil zich door een trauma in de luren te laten leggen.
