De naam Plein Theater is in ere hersteld. Bij de feestelijke lancering op 9 maart j.l. was wethouder van kunst en cultuur Touria Meliani aanwezig. Het theater aan het Sajetplein kreeg onder de naam Plein Theater haar buurtbekendheid. Die draad wil directeur Berith Danse weer oppakken.
Frits Vogels | Foto’s Anthony Stone |Dwars
Op een winteravond in februari staat op het donkere Sajetplein bij de ingang van het Plein Theater de nieuwe, oude naam van het Oostbloktheater uitnodigend te stralen. Ik loop naar binnen voor mijn afspraak met de nieuwe directeur Berith Danse. In afwachting van het gesprek ga ik zitten in de hal die tevens het ‘Eetlokaal’ is. Het ruikt er lekker, de etende mensen maken een huiselijke indruk. Bij het kassaloket wordt het steeds drukker.
Directeur Berith Danse vertelt mij over de nieuwe koers die het theater inslaat. Dat ze de vorige directie niet verloochent, dat ze op hun schouders staat, maar dat ze het theater wel meer wil openstellen voor makers uit Oost. ‘Oostblok’ was ondanks goede plannen niet voldoende ingebed, ook na vijf jaar niet. De naam suggereerde geslotenheid, ook al was dat niemands bedoeling.
Plein
Berith Danse: ‘Gevoelsmatig schuift de grens van het Centrum van Amsterdam steeds meer op in oostelijke richting. Daardoor kan het Plein Theater een brugfunctie vervullen tussen Centrum en Oost. We zijn een theater met professionele theater- en dansvoorstellingen, met een sterke jeugdprogrammering. Maar ook een open ruimte waarin we niet-professionals willen begeleiden in het maken van teksten, toneelstukken, dans en muziek. We noemen dat ‘de Vrije Vloer’. Dat is nog niet alles: behalve de theaterzaal is er ook ruimte voor het Eetlokaal dat elke dag open is. Daar kunnen we natuurlijk eten en drinken, maar er is ook plaats voor exposities en kleine concerten. Die kunnen weer andere toeschouwers trekken, die niet direct naar de voorstellingen komen, waardoor we hopen dat die publieksgroepen elkaar kunnen ontmoeten en elkaars voorkeur kunnen proeven.
Het plein waaraan het theater ligt is zeer geschikt om activiteiten buiten te laten plaatsvinden, tot plezier van de omwonenden, – natuurlijk als het weer het toelaat. In vorige jaren hebben we daar al veel ervaring mee opgedaan. Dat is ook de functie van een plein: plek van ontmoeting voor omwonenden en buurtgenoten. Ik zie het theater en het plein als objecten om mee en in te spelen.’
De Vrije Vloer
Berith vervolgt: ‘Het is de bedoeling dat inwoners van Oost producties gaan maken onder leiding van regisseurs/ choreografen van het Plein Theater. Een niet-commerciële ruimte waar iedereen terecht kan. Engagement vinden we heel belangrijk. Dit nieuwe Plein Theater wil het theater van stadsdeel Oost zijn. De Vrije Vloer gaat in de loop van het jaar beginnen met een masterclass van een half jaar voor schrijvers van theaterteksten. Verder wordt er een documentairevoorstelling gemaakt. Het belangrijkste doel is het werken aan een Meemaakpodium. De gekozen makers zijn Edit Kaldor, Gita Hacham en Dayna Martines Morales. Zij zullen in de zomer doorwerken om voorstellingen/installaties/performances te maken met inwoners van Oost.
Als experiment is al begonnen met een Open Dansvloer. Het plan is om dat elke drie maanden te doen: om vanuit verschillende dansstijlen van hiphop tot klassiek te jammen en te battelen. Onder de titel No Man’s Land. Op neutrale grond werkstukken ontwikkelen op een professioneel niveau. Alle schotten tussen ervaring en geen ervaring mogen wegvallen. Ook amateurs kunnen een onverwacht hoog niveau bereiken. Om aan deelnemers te komen gaan we streetcasten, d.w.z. op straat mensen aanspreken. We gaan in andere culturele instellingen aanwezig zijn met folders en flyers en natuurlijk in alle off-line en on-line media in Oost.’
De opening
De opening op 9 maart kreeg een extra feestelijk tintje door de aanwezigheid van de wethouder van Cultuur van de gemeente Amsterdam, Touria Meliani. Het theater laat van enkele komende activiteiten momentopnamen zien: het mannenkoor Manoeuvre opent de middag daverend en vitaal. Ze repeteren al 20 jaar elke maandag in het theater en geven daar hun uitvoeringen. Behalve op Berith Danse die de plannen voor de komende tijd uiteenzet, wordt de volle zaal getrakteerd op enkele gedichten van Gita Hacham, bijzondere muziek van Fie Schouten & Aspasia Nasopoulou op basklarinet en optimistische woorden van kok Andy Verdonk, van voorzitter Bert Barten en natuurlijk van Touria Meliani. Als uitsmijter spelen DGSTN (een fragment uit) Charlie en Adolf. Over burgerzin en dictatorschap. ‘t Lijkt of zij zelf verbaasd zijn om over zo’n droog onderwerp een stuk te maken. Na een opening die direct op het publiek is gericht, blijven ze licht ironisch over zichzelf en het onderwerp en laten ons zien hoe je op een onopvallende manier betrokken kunt zijn bij het onderwerp en er tegelijkertijd in vormgeving afstand van kunt nemen, – uiterst energiek en humoristisch.
