Behalve het BeNe Leagueteam streden afgelopen weekend nog twee teams in de Jaap Edenhal om van de onderste plek af te komen. De Tigers lukte dat niet. De Mokumers slaagden daar ruimschoots in.
Toekomstteam, Eerste Divisie
Amsterdam Tigers vs Tilburg Trappers: Weer niet…
Verslag | Lewis Daniels
Het was voor de tweede keer dit weekend dat de Tigers hun pad kruisten met dat van de Trappers. Gisterenavond wonnen de ‘grote broers’ van het BeNe League team met 6-1 van Tilburg. Het toekomstteam van Amsterdam droomde van zo’n uitslag, tot nu werd geen partij gewonnen. De belangen waren dus groot. Wat zou het mooi zijn geweest te kunnen schrijven dat de Tigers zondagavond hun eerste overwinning hadden. Maar helaas, het bleef bij een droom.
Het begin van de wedstrijd ging tamelijk gelijk op. Althans, zo leek het. Tilburg scoorde als eerste, maar ook de Tigers hadden kansen. De tweede goal van de Trappers was ook niet overtuigend genoeg om ze als winnaar aan te wijzen. Een Tilburger op de strafbank vertelde later in de wedstrijd ontevreden te zijn over het spel van zijn team, ondanks dat ze met drie man minder waren gekomen dan Amsterdam. Dit is veel belangrijker dan het lijkt. De Trappers waren weliswaar in de minderheid, maar lieten ongeveer de helft van hun spelers thuis omdat zij vooral hun beste paarden inzetten. De minder goede spelers zitten dus vaker op de bank, of worden helemaal niet ingezet. Amsterdam streeft ernaar alle spelers in een team ongeveer evenveel speeltijd te geven, zo doet de speler meer ervaring op en kan hij of zij zich het best ontwikkelen. Een ander voordeel is dat spelers zo meestal langer bij de club blijven. Clubs die het ‘Tilburgse’ systeem hanteren raken de spelers die daar minder aan bod komen vaak kwijt. Onlangs maakten bijvoorbeeld Maarten Brekelmans en Martijn Geerligs de overstap van Tilburg en Nijmegen naar het BeNe Leagueteam van Amsterdam om zo meer tot hun recht te komen. Hier is overigens niet mee gezegd dat de Tigers het moeten hebben van tweederangs talent, integendeel. Het verschil zit ‘m niet in de ambities en kwaliteit, maar in de benadering. Dat neemt niet weg dat Tilburg in iedere divisie een lastige tegenstander is. Ook Amsterdam leed daar afgelopen zondag onder. In de achttiende minuut hadden ze al drie goals tegen.
Hoop doet leven dachten Savine Wielenga en Zeb van Duin waarschijnlijk toen ze Michael van den Ende even later de mogelijkheid gaven te scoren. 3-1. Niet optimaal, maar teams gaan met slechtere tussenstanden de rust in. Ook de eerste goal in de tweede periode was voor Tilburg, 4-1. Met zo’n score is het belangrijk hoe de benadeelde kant daarmee omgaat, het kan voor een opleving zorgen of leiden tot veel groter verlies. Amsterdam liet zich niet van de wijs brengen en speelde enthousiast door. Savine Wielenga gaf Kalle Pirinen de gelegenheid een prachtig goal te maken. Dan meldden de Trappers zich opnieuw, 5-2. Weer een tegenslag die dapper werd gedragen door de Tigers. Ze speelden met volle inzet verder en dat leverde een wedstrijd op die fijn was om naar te kijken. Misschien wel fijner dan de wedstrijd van de avond daarvoor, waarin hun grote BeNe league broer het hoogst in Nederland spelende team van Tilburg met 6-1 versloeg. Iets om bij stil te staan. Je gunde ze zoveel beter, maar helaas kwam er nog meer ellende voor de Tigers van het toekomstteam. Tilburg maakte nog twee goals. Daarom voelde het des te beter dat de Trappers in de derde periode alleen nog maar tijdstraffen scoorden (vijf in totaal, waaronder een dubbele van bij elkaar twaalf minuten voor boarding, het met geweld een speler tegen de plexiglas afscheidingswand duwen terwijl die met zijn gezicht daar naartoe staat). Het gaf een zoete nasmaak dat Savine Wielenga met hulp van Kalle Pirinen de laatste goal van de avond scoorde. Ze liet daarmee zien dat de Tigers wel degelijk een wedstrijd kunnen spelen, al hoop je op meer dan 3-7.
.
Tweede divisie,
Cool Mokum vs Smoke Eaters Geleen: Rook uit Limburg werd weggeblazen
Verslag | Lewis Daniels
De Mokumers deden goede zaken vanavond. Niet alleen wonnen ze hun eerste partij, ze verstevigden ook hun doelsaldo met 19 (!) punten. Het is bijna een compleet artikel om alle betrokken te noemen. Daarom, zonder de anderen tekort willen doen, een samenvatting. Je kan het ook anders neerzetten: vrijwel iedere speler scoorde. Dus wordt het anders gemeld. Hier in alfabetische volgorde een overzicht van wie (vanaf twee maal) meerdere keren scoorde: Bob Altelaar (2x), Mike Klop (2x), Charles Monier (2x) Arthur Pohlman (2x) en Tjakko de Vos (3x). Zijn we iemand vergeten? Ja, natuurlijk! Topscoorder van de avond was Rachid Boukrim met vier goals. Vooruit, dan ook maar een lijstje met wie het vaakst een assist gaf: Mike Klop en Brian von Mansfeldt deden dit tweemaal, Bob Altelaar en Arthur Pohlman driemaal en een gedeelde eerste plek is voor Oleksy Hrushetskyy, Frank van Rossum en Tjakko de Vos. Zij hielpen ieder vier keer mee aan een goal. Verder nog iets te melden? De cijfers spreken boekdelen. Veel meer woorden zijn overbodig. De wedstrijd werd vriendelijk gespeeld. Amsterdam zat lekker in de wedstrijd, Limburg een beetje minder. De Smoke Eaters droegen hun verlies waardig en bleven er lol in houden. Oh ja, Geleen scoorde ook éénmaal.
