Kort voor de kerst was mijn woonkamer weer helemaal ingericht. Ik ben erg tevreden over het eindresultaat, maar wat is het een enorme klus geweest. Ik heb in de drie maanden dat ik van ietwat smoezelige woonruimte naar ‘roze salon’ ben overgegaan regelmatig aan mijn lezers en klanten gedacht. Zo ook tijdens het inrichten van mijn kasten.
Opruimspecialist Linda Groen
is professional organizer en auteur van Wat een bende! en van Professional organizing, je leven op orde
Sommigen denken dat ik alleen maar spullen wil weggooien. Dat is absoluut niet het geval. Waar ik wel voorstander van ben is dat spullen gebruikt of in ieder geval gezien worden. Zo zijn er heel wat mensen die erfstukken op zolder hebben staan. Waarom? Staan ze daar omdat ze niet weg mogen, want ze zijn tenslotte van familie geweest? Dat vind ik geen goede reden. Gebruik ze, zet ze neer, geniet er elke dag van.
Ik heb het theekastje van mijn overgrootmoeder geërfd. Het is zo’n kastje op hoge poten met aan vier kanten glas en de bovenkant kan tevens dienst doen als dienblad. Het staat in mijn woonkamer. Toen ik het weer terug kon zetten op het nieuwe tapijt en ik er mijn theeservies in plaatste, heb ik aan de vorige eigenaren gedacht. Mijn overgrootmoeder is 105 jaar geworden, dus ik heb haar heel bewust meegemaakt. Ik ging met mijn vader een paar keer per jaar bij haar op bezoek. Ik zette dan thee en pakte de theepot en de kop en schotels die op dit kastje stonden. Toen ze overleed, wilde ik het theekastje hebben, maar aangezien ik haar achterkleindochter was, kwam ik niet aan bod. De kinderen en kleinkinderen hadden eerste keus en het kastje belandde bij mijn tante. Zij bleek niet gehecht aan het ding en was na een paar jaar van plan het mee te geven aan een vriend om te verkopen in zijn winkel. Toen mijn tante hoorde dat ik het theekastje graag wilde hebben, kreeg ik het alsnog. Toen ze een keer bij me op visite kwam zei ze met lichte verbazing: ‘Je gebruikt het kastje.’
Mijn tante is inmiddels overleden en toen ik vorige maand mijn theeservies terugzette in het kastje, dacht ik aan haar en aan onze ‘oermoeder’. Dat was een mooi moment. De herinnering aan zowel mijn overgrootmoeder als aan mijn tante is dagelijks in mijn woonkamer aanwezig. Het theeservies dat in het kastje staat heb ik gekregen toen ik trouwde, dus het theekastje is eigenlijk een herinneringenkastje voor mij. Minstens één keer per week gebruik ik het servies en zo heb ik een erfstuk en de herinneringen aan dierbaren en bijzondere momenten praktisch in mijn leven ingepast.
Tip
Gebruik spullen ook al zijn ze oud en kwetsbaar of zet ze in een vitrinekast of op de schouw waar je ze regelmatig ziet.
