In vervolg op mijn vorige column waarin het verhaal stond van de zoveelste persoon die een geleend boek niet terug had gebracht naar de bibliotheek, dacht ik dat ik wel uitgeschreven was over dit thema. Niets blijkt minder waar. De afgelopen maand werd ik op twee opmerkelijke artikeltjes gewezen.
Opruimspecialist Linda Groen is professional organizer en auteur van de boeken Wat een bende! | Professional organizing, je leven op orde | Opgebrand en uitgeblust
Allereerst een bericht op Teletekst waarin stond dat een Amerikaanse man was opgepakt door de politie. Aanleiding was een kapot achterlicht. Toen bleek dat er een opsporingsbevel tegen hem liep werd hij in de boeien afgevoerd naar het politiebureau. Wat denk je dat de aanleiding was voor dit politiehandelen? Meneer had verzuimd veertien jaar geleden een gehuurde video terug te brengen. Een wat? Een videofilm!
Waarom zou je een video inleveren, want vrijwel niemand heeft nog een videorecorder in huis. Dat is toch hopeloos verouderd? Dat je iets wat je leent niet terugbrengt is niet netjes, maar om daarvoor opgepakt te worden als de eerste de beste crimineel is wat overdreven. Zoiets kan volgens mij alleen maar in de VS.
Helaas vertelt het verhaal niet hoe het uiteindelijk is afgelopen. Moet de man een enorme boete betalen of moet hij een paar nachten zitten om boete te doen voor deze onzorgvuldigheid? Wel werd vermeld dat het een B-film betreft en dat de hoofdrolspeler aangeboden heeft de arrestant te helpen.
Het tweede bericht stond in het AD en is het tegenovergestelde van het bovengenoemde verhaal. In een kringloopwinkel in Engeland worden ze overspoeld door Vijftig Tinten Grijs-boeken. De uitbater van de liefdadigheidsinstelling heeft vriendelijk doch dringend verzocht geen exemplaren van dit erotisch getinte boek meer in te leveren. Op de foto bij het artikel staat, zonder overdrijven, een muur van de opgestapelde boeken.
Hier blijkt iedereen dus zeer gewillig om zijn boek in te leveren en dan betreft het nog niet eens een geleend exemplaar, maar een gekocht exemplaar. Feit is dat men ervan af wil. Waarom? Ik kan slechts gissen naar de motieven. Zelf heb ik het boek niet gelezen, maar ik hoor van verschillende mensen dat het geen hoogstandje is (no pun intended!). Hebben de weggevers het gelezen en zijn ze zo goed georganiseerd dat de volgende stap de kringloopwinkel is? Hebben de weggevers het gekocht, maar nooit gelezen, omdat ‘iedereen het boek heeft gekocht’, en nu blijkt dat het geen klassieker zal worden, willen ze het kwijt? Of durven ze het gewoonweg niet in de boekenkast te zetten?
Feit is dat ze in die Engelse winkel een probleem hebben, want de voorraad is enorm en de verkoop minimaal. Bovendien blijkt het boek niet recyclebaar vanwege een speciale manier van binden van het boek. Wellicht kunnen ze de auteur van de boekenreeks om een verwijderingsbijdrage vragen. Ze heeft tenslotte zeer goed verdiend aan de verkoop van de werken.
Tip
Om van je Vijftig Tinten Grijs-boeken af te komen kun je ze het beste inpakken en weggeven op Koningsdag. Misschien moet je dat niet in je eigen buurt doen om gênante situaties te voorkomen.
