De Weesperflat aan de Weesperstraat biedt al sinds de jaren zestig kamers voor Amsterdamse studenten. De flat is berucht vanwege de vele feestjes. Een feestje op z’n tijd daar zeggen weinig studenten ‘nee’ tegen, maar is er middenin wonen niet heftig? Volgens Simone, masterstudent Conflict Resolution and Governance aan de UvA, valt dat allemaal erg mee.
Pippen Sardjoe | Foto Björn Martens
Na een tour door de gangen van de flat, die met de muurschilderingen en rondslingerende meubels een perfecte demonstratie van de term studentikoos zijn, belanden we in de keuken van gang zeven. Hier woont Simone met zestien anderen en poes Snuifje: “Huh, waarom is deze stoel nat? We kunnen ook wel op het balkon zitten.” Op het balkon ploffen we neer op een leren bank. Onder verkeerslawaai en met uitzicht op het Namenmonument vertelt Simone over haar leven in de flat.
‘Ik woon hier nu sinds september en het bevalt me goed. Ik denk dat ik ook wel geluk heb gehad met m’n gang. We hebben nooit echt heftige ruzies en dat is best bijzonder voor zeventien mensen die random bij elkaar zijn gezet. De kamers worden verdeeld via Studentenwoningweb, dus het is afhankelijk van wie bovenaan de lijst staat wie waar terechtkomt. We zijn best close met elkaar en dit is echt wel anders op andere gangen. Tuurlijk zijn er soms ergernissen, dan houdt iemand zich niet aan het schoonmaakrooster ofzo. Maar uiteindelijk houden we elkaar verantwoordelijk.’
‘Ik heb de feestcultuur hier nooit zo heftig ervaren. Zelf kom ik uit Leiden en wat ik daar vroeger zag qua corporale studentencultuur met heftige ontgroeningen heeft me nooit aangetrokken. Hier valt het allemaal wel mee. Maar ik slaap dan ook wel overal doorheen, dat is voor sommige mensen anders natuurlijk. En als er iets is dan zeg ik dat, je moet dit gewoon goed communiceren. Als mensen doordeweeks voor je slaapkamerdeur aan het lullen zijn, moet je gewoon zeggen dat ze even wat stiller moeten zijn. In tentamen en scriptieperiodes zijn er overigens nauwelijks feestjes, en is het bijna saai hier.’
Simone legt op dit moment de laatste hand aan haar scriptie over pro-Palestijns activisme in Zuid-Afrika. ‘Hierna wil ik verder studeren en nog een master doen. De manier waarop de UvA is omgegaan met de pro-Palestijnse protesten in mei was doorslaggevend voor mijn besluit om volgend jaar niet aan de UvA te studeren en naar Leuven te gaan. Het was echt buitenproportioneel hoe studenten werden toegetakeld. In Leuven ga ik Midden-Oostenstudies doen en me verder verdiepen in de regio. Ik ben hier heel erg gepassioneerd over, dit is wat mij ‘s ochtends uit bed haalt.’
