Journalist Jim Jansen en fotograaf Eddy Ellert begeven zich door Amsterdam-Oost en komen bekende en onbekende buurtgenoten tegen. Deze keer Jaap Boots, die op 13 september zijn plaat Wilde tulpen in De Nieuwe KHL presenteert.
Jim Jansen | Foto Eddy Ellert
Bij Jaap Boots is humor altijd in de buurt. Ooit was hij meer dan wekelijks met zijn hoofd op tv, draaide hij fijne underground muziek in hotel Arena dat toen nog heerlijk de Sleep Inn heette en was hij een zeer gewaardeerd docent bij de Hogeschool van Amsterdam. Nu ondertekent hij zijn mail met ‘mediaman met artistieke neigingen’ als Eddy een foto-afspraak met hem probeert te maken.
Jaap Boots is en blijft een even aangename als bekende verschijning in Amsterdam-Oost. Doordat hij bijna altijd zijn gitaar bij zich heeft, meestal hoed-dragend is, deze keer een fraaie bruine, en natuurlijk door zijn uit duizenden herkenbare stem. Zoals te horen op zijn nieuwe single Carpe Diem, een nummer dat meteen aan mijn favorietenlijstje op Spotify is toegevoegd: ‘Ik zie het nu. Ik kan hem plukken. De dag is een appel. Alles gaat lukken.’ Artiesten met elkaar vergelijken is welhaast een doodszonde in de muziekwereld, maar hier klinkt Boots als een aangename mengeling van Jaap Fischer, Loudon Wainwright III en Harrie Jekkers. En dat is zeker als compliment bedoeld.
Hij groeide op in kunstenaarsdorp Bergen en speelt al sinds mensenheugenis in bands en bandjes, tussen schuifdeuren maar ook gewoon in Paradiso. Met zijn neef Bert vormde hij het duo Na Und?! en jaren later, toen hij in Amsterdam ging wonen, maakte hij meer donkere muziek in de richting van The Sound en The Birthday Party. Zijn grootste hit schreef hij over zijn ex en kreeg de veel betekende titel Kut Wijf mee. Toen ik hem ooit naar de achtergrond van het nummer vroeg bleek dat hij voor zijn plaat Afkuil (2007) nog een boos nummer wilde schrijven, hetgeen handelde over zijn ex. ‘Overigens heb ik met haar nog een hele goede band en nam zij destijds ook het eerste exemplaar van de plaat in ontvangst.’
Nu is er dus een nieuwe plaat, Wilde Tulpen, een titel die past bij groene plekken in Oost zoals het Flevopark en Anna’s Tuin & Ruigte, waar hij graag wandelt. In De Nieuwe KHL zal de plaat ten doop worden gehouden, en dat doet hij zeker niet alleen. Met Peter Asselbergs op bas en elektrische gitaren, Mischa De Vos op piano en producer Marg Van Eenbergen, die in de jaren negentig ook vaak in de Sleep Inn kwam, maar niet als DJ, maar met haar band Seedling, op ontelbaar veel andere instrumenten. Eddy en ik hebben zin in het optreden en zetten nog maar een keer Carpe Diem op. ‘Ooit gaan we dood, maar nu even niet,’ zingt hij ergens aan het einde van het liedje. Daar ben ik blij om. En met mij zeker vele anderen.
