Een van de beste plekken om in Amsterdam te wonen is ongetwijfeld op de Kadijken met hun prachtige architectuur, hun centrale ligging en desondanks heersende rust. De bewoners die zo gelukkig zijn hier te mogen vertoeven horen ongetwijfeld tot de uitverkorenen in de huidige overspannen woningmarkt. Hier kan men in tevredenheid en een gelukzalige toestand genieten van het leven in de beperkte tijd die ons op deze aardkloot is gegund. Toch is er een kras in dit fraaie aangezicht. Een misstand in deze oase.
Onder deze jaloersmakende toestand broeit de onvrede. Het bruist, het borrelt en wachten tot het ongenoegen tot uiting komt. Dat komt door een wantoestand die de boven ons gestelden hebben laten ontstaan en maar laten voortwoekeren. Is het onkunde, onwetendheid, onnozelheid of bewuste kwaadwillige opzet uit jaloezie of rancune?
Het betreft hier het ontbreken van afvalcontainers waar men dag en nacht vuilniszakken kan werpen. De arme slachtoffers hiervan moeten minstens naar de ingang van Artis of vlakbij het Aatje Veldhoenhuis op de Eilanden boulevard om hun zakken kwijt te raken. Een helse onderneming waarbij men ook nog eens die vaak loodzware zakken over een brug moet slepen. Het is ten hemel schreiend. Een onvergeeflijke misstand, die door sommigen als achterstelling wordt ervaren.
Ik hoop dat aan deze onhoudbare toestand spoedig een einde komt, maar ben weinig optimistisch hierover.
En het is maar dat U het weet.
