Ouder- en Kind Team schuift aan bij Voedselbank

Ooit was het een ‘openbare voorbereidende school’, tegenwoordig zijn in het pand aan de Pontanusstraat 278 het Ouder- en Kind Teams Amsterdam gevestigd. Ouders, maar ook kinderen, kunnen er onder andere terecht voor hulp bij de opvoeding. Het OKT-team doet veel meer en schuift bijvoorbeeld elke eerste woensdag van de maand aan bij de Voedselbank in de Muiderkerk.

Koos Spikker

‘We zien steeds meer gezinnen die het op meerdere vlakken moeilijk hebben’, vertelt Netwerkcoördinator Dirk-Jan Schmidt. ‘Ook voor ons is het lastig om al die ballen tegelijkertijd in de lucht te houden, we zouden nog wel meer tijd willen besteden aan preventie.’

De begane grond van het gebouw tegenover het Muiderpoortstation is het terrein van de Jeugdgezondheidszorg, vaak een laagdrempelig eerste ingang voor jongeren of ouders om de stap naar het OKT te maken.

Andrea Hoogendoorn werkte bij de opleiding pedagogiek bij Inholland en werkt sinds een jaar hier als Ouder- en Kindadviseur. ‘Ik wilde niet me langer bezig houden met studenten voorbereiden op het vak, maar ik wou zelf de klei in. De hulpvragen kunnen heel verschillend zijn. Soms gaat het om iets simpels waarvoor een gesprek genoeg is. Maar we hebben ook te maken met huiselijk geweld, of met een vechtscheiding waarbij het er soms heftig aan toe kan gaan. Voor ons is het de kunst ‘naast de hulpvragers te staan’. Het heeft geen zin om met een pasklare oplossing te komen, we moeten juist samen zoeken wat de beste aanpak kan zijn. Mijn uitgangspunt daarbij is dat de persoon in kwestie zelf het beste weet wat beslist niet werkt en wat er wél mogelijk is.’

Het zijn vaak de meest kwetsbare gezinnen die hulp nodig hebben, niet weten waar ze terechtkunnen en zich soms schamen en niet durven te komen. Een bekend thema tegenwoordig is het gebrek aan vertrouwen in de overheid. Dirk-Jan herkent dat, zeker bij de eerste contacten. ‘Het OKT wordt nogal eens gezien als een overheidsinstantie, maar dat is het niet. De gemeente is onze opdrachtgever, wij zijn onafhankelijk. Samen met andere organisaties proberen we goed in beeld te krijgen welke problemen er leven. Dat was een belangrijke reden om aan te kloppen bij de Voedselbank in Oost. In augustus 2022 nam Dirk-Jan voor het eerst contact op.’

‘Het was druk, er waren twee vrijwilligers uitgevallen, dus ik ben maar begonnen met het sjouwen van kratjes en tafels. Tijd voor een gesprek was er niet echt. Net als in contacten met professionals en vrijwilligers van andere organisaties in de wijk, kreeg ik in het begin wel eens het idee dat de professionals en vrijwilligers wat afwachtend en argwanend naar ons keken. Iedereen heeft natuurlijk het beste voor met zijn bezoekers waardoor een beetje de angst ontstond dat we mensen kwamen weghalen. Dat idee is al lang verdwenen, we willen immers allemaal hetzelfde en onze samenwerking verloopt goed.’

‘Veel van de mensen die bij het uitdeelpunt in de Muiderkerk komen, kenden we al’, vult Andrea aan. ‘Het is eigenlijk een doorlopend verhaal, waarvan we de eerste woensdag van de maand weer een nieuwe episode meemaken. De eerste keer dat we hier kwamen hebben we eenendertig mensen geholpen een aanvraag te doen bij het Jeugdfonds Sport- en Cultuur. Veel mensen weten helemaal niet dat zij bijvoorbeeld de contributie van de voetbalclub of het lesgeld van een muziekvereniging kunnen betalen als je dat zelf niet redt. Het is ook echt leuk, we zijn een bekend gezicht als we nu komen zie je veel stralende gezichten.’

De bezoekers aan de Voedselbank moeten soms een hele reis maken om in de Muiderkerk te komen, zelfs van IJburg komen er mensen naar het uitgiftepunt ziet Dirk-Jan. ‘Dat is een doorn in mijn oog. Ik voer hier nu al anderhalf jaar gesprekken over. Hoe kan het dat daar geen uitgiftepunt is. Mensen denken misschien dat daar, in zo’n nieuwe wijk met dure huizen, geen armoede is. Maar er is ook sociale woningbouw en ik zie hier IJburgers terug naar huis sjouwen met hun tassen vol etenswaren. Juist zo’n organisatie als de voedselbank kan ons helpen te voorkomen dat mensen nog verder in de problemen raken. Het liefst spreken we ze zelfs nog vóór het zover is, maar dat lukt niet altijd.’

‘We werken op zoveel fronten, moeten zoveel ballen in de lucht houden dat we minder toekomen aan het preventief werken’, legt Dirk-Jan uit. ‘Laten we daarom nu eerst op IJburg aan de gang gaan. De Voedselbank stelt dat er vijftig rechthebbenden op de lijst moeten staan voordat er een nieuw uitgiftepunt kan worden gestart. Volgens de officiële cijfers gaat het nu om 32 gezinnen, maar volgens mij gaat het om veel meer mensen. Als ik met de moskee of met organisaties als Dynamo praat beamen ze dat, maar de lijst wordt niet aangevuld. Daarom zeg ik laten we gewoon beginnen. Binnenwaai, de kerk op IJburg, stelt haar ruimte ter beschikking, dus waar wachten we op!.’