Oud Nieuws | 19 augustus 1989 HARTJESDAG zoals het vroeger met veel vuurwerk en straatfikken in Amsterdam werd gevierd, mag dan tot het verleden behoren, in sommige Amsterdamse volksbuurten leeft nog steeds sterk de drang om op deze merkwaardige augustusdag iets te doen. Vooral in de Dapperbuurt heeft altijd een sterke Hartjesdagtraditie geleefd. En het is dan ook niet toevallig, dat de derde maandag in augustus in deze buurt gisteren niet ongemerkt voorbij is gegaan, zij het dan niet met rotjes, voetzoekers, gillende keukenmeiden en brandende autobanden. Nee, het Wijkcentrum Muiderpoort had in samenwerking met de wielerclub „Olympia” en de KNWU een Hartjesdag Wielerronde georganiseerd, waaraan door een groot aantal amateurs werd deelgenomen.
Achter de hekken en touwen langs het parcours – Dapperplein, Dapperstraat, Reinwardtstraat, Pontanusstraat, Commelinstraat, Dapperstraat, Dapperplein – hadden zich al duizenden toeschouwers verzameld, toen buurtgenoot en Ajaxied Sjaak Swart precies om half acht het startschot loste. Tevoren had de bekende voetballer, die voor dit seizoen een nieuwe overwinning voor zijn club voorspelde, gezegd dat hij geen voorkeur had De sterkste renner in de ronde moest volgens hem maar winnen.
Er werd van het begin af, aan in hoog tempo gereden. Ronde na ronde verwisselde in aanvang de kopploeg. Na een ronde of tien was het hele peloton tot een lang lint uitgerekt. Negentig maal moest het parcours worden rondgedraaid en de spanning werd er in gehouden door de vele premies die keer op keer werden uitgeloofd. Want het moet gezegd, de middenstanders in de buurt en de marktkooplieden van de Dappermarkt hadden zich niet laten kennen. Er was een overstelpende hoeveelheid prijzen, van gouden herenhorloges tot én met mudden anthraciet.
Naast de gelukkige winnaars van de premies waren er ook minder gelukkige renners die gedurende het te verrijden parcours de felle strijd staakten. In sommige gevallen waren ze te ver achterop geraakt, anderen hadden te kampen met lekke banden (dat hoort er nu eenmaal bij) maar er waren ook renners die betrokken raakten bij valpartijen omdat mensen (soms ook honden) tegen de waarschuwingen van de organisatoren in, toch de straat overstaken, pal voor de naderende renners. Gelukkig deden zich hierbij geen ernstige ongevallen voor. De schade bleef meestal beperkt tot blauwe plekken, al moest vaak wel de strijd worden gestaakt. Naarmate, de tijd. verstreek, werd het in de Dapperbuurt steeds gezelliger. Ook vanuit de talrijke ramen langs de route werd de strijd gadegeslagen. Vanuit een geluidswagen werd de wedstrijd luister bijgezet door het draaien van vrolijke grammofoonplaten.
Bron De Waarheid
Foto uit 1954, fotograaf onbekend. Uit archief Muiderpoort
Renner aan de start wielerronde op Hartjesdag
Hartjesdag
Waar Hartjesdag vandaan komt, is niet duidelijk. Waarschijnlijk is het in de middeleeuwen ontstaan en is de naam een verbastering van ‘hertjesdag’. Dit was een feestdag in augustus waarbij het volk op herten kon jagen in de bossen rond Haarlem, iets wat normaal gesproken alleen voorbehouden was aan de adel. Na de jacht werd het wild op straat gebraden en opgegeten. Later ontwikkelde het zich tot een soort carnaval. ook in verschillende buurten van Amsterdam waaronder de Dapperbuurt. Daarbij werd veel gedronken, mannen zich verkleedden als vrouwen en vrouwen zich verkleedden als mannen. Tijdens het feest in volksbuurten ontstonden vaak rellen. Nu wordt Hartjesdag nog gevierd op de Zeedijk op 19 augustus.
