De stad van omgewaaide fietsen | Vera Amende
Van het omwaaien van fietsen kunnen we de gemeente natuurlijk niet echt de schuld geven. De wind is een teken van de veranderde tijden. De fietsen zelf klemmen zich, waar er maar plek is, vast aan nietjes, paaltjes, bruggen en aan die ongelukkige fietsenrekken. De rest van de fietsen laten we aan de wind over. Met de huidige rekken hebben de fietsen en haar gebruikers het echt moeilijk. Te krap en met een gevaarlijk scherpe afwerking. Maar toen ik dit allemaal bedacht, naar buiten ging en de hoek omsloeg, zag ik ineens, zover het oog reikte, rijen nieuwe fietsenrekken. Niet zomaar fietsenrekken, maar mooie, goede rekken met louter ronde vormen waar twee fietsen inpassen en waaraan je je nu ook niet meer kan bezeren. Het was een wonder bij mij in de buurt.
De verloren binnenstad | Vera Amende
Vroeger heb ik lang aan de Reguliersgracht gewoond, vlak bij het Thorbeckeplein. Mijn toenmalige buurvrouw – de moeder van Jan Schaefer – vertelde me: ‘ik kom nooit meer in de stad.’ Eigenlijk bedoelde ze daar mee alles wat zich achter de Munttoren bevond, dat was de ‘stad’. De mensen die ik tegenwoordig in mijn buurtje spreek, zeggen nu ook ‘ik kom eigenlijk nooit meer in de stad’. Heeft het iets met leeftijd te maken of met de toeristische drukte? Onlangs zag ik verschillende korte filmpjes van de filmer Ed van der Elsken uit 1982. De filmpjes lieten de binnenstad zien, die toen nog met veel plezier door haar bewoners bewandeld werd. Het plezier van het onbekommerde wandelen in de binnenstad is nu echt verdwenen. Lang geleden heeft de gemeente zich ingezet voor het toerisme als een van de drie economisch pijlers van de stad. Gezien het extreem floreren van het toerisme, goed voor de hotels en de stroopwafelwinkels, is het maar de vraag of dat voor de bewoners en de rest van de gewone winkels een goed idee is geweest.
Het groen in de stad | Vera Amende
Over de afdeling gemeentelijk groen kunnen we best tevreden zijn. Tot mijn plezier zie ik de laatste tijd voor al in de buurt van de grote straten nieuwe perken ontstaan met een variatie aan bloeiende planten. Wat ik in het voorjaar wel een beetje vreemd vond, was dat alle planten, die uit de perken gehaald werden nog in een pot zaten en dat alle nieuwe planten ook weer met pot en al geplant werden. Ze mogen zich dus niet verder ontwikkelen. En waar blijven al die nog goeie planten?
Domme lelijkheid | Vera Amende
Gelukkig niet in onze buurt, maar op het Rembrandtplein, tegenover het standbeeld van Rembrandt van Rijn (1606– 1669), een van onze allerbelangrijkste schilders, staat een verschrikkelijk beeld van een domme lelijkheid op een zware sokkel en zelfs ook nog goud geverfd. Het staart Rembrandt brutaal aan in de houding van een denker. Wat een gotspe. Mag dat ding alstublieft weg, gemeente?
