Heel Betondorp was ervoor uitgelopen. Op zaterdag 21 september werd op de Brink het 100-jarig bestaan van Betondorp gevierd. Met toespraken door stadsdeelvoorzitter Carolien de Heer en Sjaak Swart er was een modeshow, een blaaskapel blies een toontje mee en het lied van Betondorp werd voluit meegezongen. Opvallend: op de drukke Brink vierden heel veel kinderen het feest mee.
Johanna Kroon | Foto’s Claudia Checa Lopez
Wat zijn de Betondorp wensten van de Betondorpers voor de komende 100 jaar? Janny, 84 jaar, woont al 35 jaar in Betondorp en hoopt dat de saamhorigheid weer terugkomt: ‘Er zijn nog wel oudere mensen die op straat een praatje maken, maar er wordt niet zoveel meer georganiseerd als vroeger. Ook de buurtschouw is verdwenen: dan gingen mensen van de gemeente met een paar buurtbewoners het dorp door om te kijken er in de openbare ruimte moest gebeuren.’
Aniko Hekmat runt antikraak een cadeauwinkel The Green Lotus op de Brink in een pand dat ooit een snackbar is geweest. Ze biedt ook creatieve workshops aan. Aniko komt uit Slowakije, woonde eerder in Westerpark en de Kinkerbuurt, maar droomde altijd al van wonen in Betondorp. Haar wens voor Betondorp is dat er wat meer winkeltjes komen, terrasjes en andere gezelligheid.
Tiny, 76 jaar, heeft lang in Betondorp gewoond en woont nu al 35 jaar in Diemen. Zij gelooft niet meer dat het weer wordt zoals het was: een plek met veel saamhorigheid en betaalbare woningen voor iedereen.
Eric Meursing uit de culturele sector wil een drukker Betondorp, met meer bezoek van mensen van buiten: ‘Als ik mensen vraag of ze Betondorp kennen is het antwoord heel vaak Ik fiets er altijd langs. Dat is jammer, want de architectuur is hier heel bijzonder. Het zou goed zijn als er wat meer winkels kwamen, evenementen, kunst en cultuur. Het begint een beetje op gang te komen, maar het mag allemaal wel een tandje hoger.’ Eric vindt het een goede ontwikkeling dat er meer jonge mensen naar Betondorp komen, omdat er af en toe huizen te koop staan. ‘Dat verkopen van huurhuizen kan goede kanten hebben: ‘er komen jonge mensen op af, en ook wel mensen met wat meer geld, dat heeft ook voordelen.’
Een voorbijganger geeft een kort antwoord bij de vraag wat hij Betondorp toewenst voor de komende 100 jaar: ‘Het is Betondorp niet meer en het wordt Betondorp ook niet meer. Die tijd is voorbij. Mensen hebben er een huis en meer niet.’
In zijn toespraak vanaf het podium vertelt Sjaak Swart over zijn band met Betondorp: ‘We hebben hier gevoetbald, Johan Cruyff woonde hier, ik kwam hier heel vaak. Als Ajax speelde kwam iedereen kijken en genieten. Ik heb zelf twee jaar in Betondorp gewoond, het is een geweldig dorp. Ik hoop dat het nog heel lang zo mag blijven en dat Ajax weer terugkomt op het niveau dat we gehad hebben.’
Het valt op dat in Betondorp nog het onvervalste Amsterdamse accent te horen valt. Binnen de ring dat zo goed als verdwenen. Tanja, een betrokken buurtbewoner, vindt dat we nog beter ons best moeten doen om de sfeer in Betondorp van nu vast te houden. Er moet een sneeuwbaleffect ontstaan. Maar het is meer dan het Amsterdams accent. Café De Avonden heeft nog de Jordanese sfeer die je in de Jordaan allang niet meer vindt.
