Nu we genieten van de eerste zonnestralen en iets mildere temperaturen springt voorzichtig de eerste bloesem uit de knoppen. Wat is het weer een prachtig gezicht, die roze en witte bloemenwolken tussen de andere nog kale bomen. We hebben twee tot drie weken om ervan te genieten, herkent u de verschillende bloesembomen?
Met stip op één staat de uitbundige Japanse sierkers; in een periode van twee weken kleuren enkele straten roze, en na de eerste lentestorm lopen we door een roze sneeuw van gevallen blaadjes. In Japan nemen ze de bloei van hun sakura heel serieus: per regio wordt zorgvuldig voorspeld wanneer de eerste knop, bloem en volle bloei verschijnt. De kersenbloesem staat symbool voor de komst van de lente, hoop en wedergeboorte. Ze hebben zelfs een woord voor ‘bloesemkijken’; hanami, een belangrijke culturele traditie in het Japanse gezinsleven. Men geniet van huisgemaakte lekkernijen tijdens picknicks onder de bloeiende bomen, in parken, tuinen en bij tempels. Kijk maar eens naar Japanse film, mode, poëzie en literatuur; grote kans bloesemblaadjes te zien. Ook gebruiken ze de blaadjes in thee en limonade, ijsjes en zelfs in bier en sake. In Nederland kan je onder meer in het Amsterdamse Bos genieten van het bloesembomenpark met maar liefst 400 bomen.
Nog zo’n schoonheid: de magnolia. De bloemen lijken wel van wit-roze zijde, en geven een heerlijke geur. Op meerdere plekken in Oost staan magnolia’s, eentje net na de ingang van de Nieuwe Ooster in de Watergraafsmeer. In het najaar heeft de magnolia een ‘tweede’ bloeitijd die minstens zo’n mooi plaatje oplevert, maar dan met rode bessen. Ook de kweepeer krijgt leuke bloesemblaadjes, eerst roze en daarna witte, voordat hij grote gele kweeperen geeft.
_____
Lucy Deutekom is schrijver van het wandelboekje Ode aan Oost en redacteur bij buurtkrant Dwars door de Buurt. Ze groeide op in de Watergraafsmeer en woont nu gedeeltelijk in de Indische Buurt en in Dublin, waar ze eerder een reisboek over heeft geschreven.
