Het gedicht van Méland Langeveld is te lezen op de straatstenen bij een tramhalte van lijn 3. Het project Poëzie op de stoep is van Nafiss Nia die met haar Stichting Granate film-en poëzieprojecten ontwikkelt, produceert en presenteert. Zij wil de Nederlandse film en poëzie meer divers en inclusief maken.
Blijmoedig fluit de merel terwijl
lijn 3 de bocht door knerpt
pleingeluiden dolen af
naar een wolkeloze dag
Lennie Haarsma | Foto Frank Schoevaart | Dwars
Hoe kwam je op het idee voor het project?
‘Het idee ontstond al jaren geleden toen ik een keer van huis naar kantoor voor een openstaande brug stond en om me heen mensen boos en geïrriteerd hoorde over het moeten wachten. Toen dacht ik aan een gedicht aan twee kanten op de openstaande brug, die mensen aan het lachen kan maken of dat tot bezinning kan leiden. Een plan dat ik hiervoor bij de gemeente indiende werd afgewezen. En weer later kwam het idee van Poëzie op de stoep tot stand. We startten een pilot in West die bestond uit vier gedichten langs tramlijn 3. Ik maakte het gedicht voor de halte op het Hugo de Grootplein. Er kwamen veel enthousiaste reacties van voorbijgangers en een goed verslag. We dienden opnieuw een projectaanvraag in bij de diverse stadsdelen, die we moesten overtuigen van ons plan. De aanvraag werd gehonoreerd. We hebben alle wetten en regels uitgeplozen over wat mag en niet mag. De subsidiebeschikking gold gelijk als vergunning.’
Wat is het doel en waarom bij tramhaltes van lijn 3 van oost naar west?
‘De bedoeling is buurtbewoners vanuit verschillende stadsdelen op een creatieve manier met elkaar in verbinding te brengen aan de hand van gedichten van vier regels van maximaal vijf woorden. Het thema was vrij, zolang de toon hoopvol, vrolijk en verbindend is. Met het doel stil te staan bij het leven en mensen er met elkaar over in gesprek laten gaan. Ook was het de bedoeling om dichters bekend te maken in hun eigen buurt. Van totaal 29 gedichten staan er tien in Oost. Het werden gedichten op de stoep, hooguit 50 meter naast of in de omgeving van de tramhalte. Plan was te starten eind 2019, maar door de aanhoudende regenperiode en daarna de Corona-uitbraak, werd het dit warme voorjaar. Overdag tot ’s avonds laat werden de gedichten gekalligrafeerd en bijna alle dichters kwamen bij hun gedicht langs. En de gedichten blijven zeker wel een jaar te lezen. Dat is natuurlijk ook afhankelijk van de soort steen waarop ze gekalligrafeerd zijn. In één straat in Oost bleken wel vijf verschillende soorten steen! De reacties zijn hartverwarmend. We zien dat mensen soms uitstappen, het gedicht lezen en dan weer verdergaan. Er zijn hele families die een fietstocht maken langs alle haltes. Zelfs de politie stopt even om een foto te maken van een gedicht. Van alle gedichten zijn wel 300 foto’s en diverse filmpjes gemaakt. Allemaal te zien en te lezen op Facebook en Instagram!’
Hoe kwam je aan de dichters uit Oost?
‘Granate heeft een uitgebreide database en ook op facebook hebben we een oproep geplaatst. We kozen voor tien dichters die minder zichtbaar zijn en de dichters moesten geboren, woonachtig of werkzaam zijn in Oost.’
Welke plannen heb je verder nog?
‘Het plan is momenteel om de gedichten vindbaar te maken op Google Maps, zodat mensen de route zelf kunnen volgen. Ook Noord krijgt een poëzieroute. Daar gaat het een wandelroute worden langs gedichten. Er zijn veel aanvragen uit allerlei steden zoals uit Utrecht, Rotterdam, Amersfoort en Zaandam. Dat gaan we overdragen aan stedelijke organisaties daar.’
