Home Overzicht Eva is weg

Eva is weg

0

Eva is weg. Een paar weken geleden vertelde ze me plompverloren dat ze ging verhuizen. Weg uit deze buurt. Gedwongen door de omstandigheden. Het moest zo zijn.

Een mededeling die insloeg als een donderslag bij heldere hemel. Ik had haar vertrek niet zien aankomen, hoewel het er achteraf gezien natuurlijk wel inzat als je de situatie met een heldere blik bekijkt, maar dat is een gave die ik slechts in geringe mate bezit.

Ze heeft me verteld waar ze nu heen ging, maar dat ben ik alweer vergeten, overweldigd door het moment of door mijn haperend geheugen met het klimmen der jaren.

Eva betrok enige jaren geleden een bedrijfspand op de hoek tegenover me met grote glazen puien, dat voordoen schimmige bureautjes huisvestte in administratie, vertalingen en import/export en waar de gordijnen of luxaflex altijd ieder zicht op het interieur en de bezigheden binnen ontnamen.

Dat veranderde radicaal met de komst van Eva. In plaats van gordijnen verschenen er nu grote schilderijen in de ramen. Realistische portretten die ze maakte naar aanleiding van krantenfoto’s van vluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten. Geschilderd met een spons. Te groot om in mijn woning aan de muur te hangen, en ook een beetje depressief. Mooie maar moeilijke handel leek me. Het fleurde deze saaie straathoek enorm op, het was een lust voor het oog en tot nadenken stemmend tegelijk.

Ik maakte er een artikel over in de onvolprezen buurtglossy ‘1018’ en sindsdien maakte ik geregeld een praatje met haar. Een sympathieke vrouw. Maar nu is ze weg. Verdwenen. Uit het zicht. Ergens anders.

De ramen van het pand worden weer ondoorzichtig en er komt nu een of andere zielenknijper te zitten die een heel wat hogere huur gaat betalen en daardoor is Eva weg

en het is maar dat U het weet.