Er hangt een nieuwe bedreiging van ons welzijn, onze harmonie, onze geestelijke stabiliteit en ons geluk in de lucht. Glasvezel.
Eerst kwam het nieuws per post en een week later stond er een pukkelige koorbal voor de deur. Keurig in het pak en een geaffecteerde spraak. Met heugelijk nieuws. Ik kan een gratis aansluitpunt voor glasvezel krijgen. Een gewiekste truc van die kabelboeren, want na die aansluiting willen ze je natuurlijk weer dat je gaat dokken als je glasvezel gaat gebruiken.
Dat stelletje doortrapte monopolie kapitalisten. En wat moet ik ermee? Ze zeggen dat ik dan supersnel internet krijg. Maar het gaat me nu al te snel. Ik stress al genoeg. Ik kan al die moderniteit nu al niet bijhouden. Ik verwacht van glasvezel meer chaos.
Maar op langere termijn zal het wel weer de enige optie worden en ben je wel gedwongen eraan toe te geven. En een beetje complotdenker zal nog wel meer nadelen weten die een onnozelaar ik net zie.
Weer een van de fabelachtige ontwikkelingen in de huidige traumatische technologietijd waar ik tegenaan kijk als een ijsbeer tegen een palmboom
