Al zo’n honderd jaar is deze opticien te vinden op de hoek van de Linnaeusstraat en de Domselaerstraat. Er komen nog wel eens oudere mensen langs die zich de winkel nog van vroeger weten te herinneren, omdat ze als kind hier hun eerste bril aangemeten kregen. Dan vragen ze of ze even in de winkel mogen kijken.
Fokko Kuik interviewt bekende en minder bekende, oude en nieuwe ondernemers in Oost. Anja van Mil maakt de foto’s
De winkel van nu is wel groter dan vroeger omdat het gedeelte dat vroeger de woning was van de toenmalige eigenaar er tegenwoordig bij is getrokken. Sinds 2006 is de zaak van Khalid Davoodi (58 jaar). Hij is daarmee de vierde eigenaar. Als ik de winkel binnenkom is hij net met de fiets gearriveerd uit Amsterdam-Noord en moet hij zich nog even omkleden.
Ook zijn ouders hadden destijds al winkels in het middelgrote Mahabad, waar hij opgroeide: een supermarkt en een witgoedhandel. Het ondernemen zit Khalid dus wel in het bloed. In 2005 werkte hij in een zelfstandige optiek in Voorschoten toen de eigenaar ermee wilde ophouden. Hij had deze zaak kunnen overnemen. Maar omdat hij nog steeds in Amsterdam woonde, wilde hij liever hier een zaak beginnen. Hij kwam er achter dat Optiek Paul Bas op de markt zou komen.
De overname lukte en het runnen van de winkel gaat hem goed af. Dat blijkt wel uit de reviews die hij krijgt via Google. Hij lette daar zelf eigenlijk nooit op, maar vijf jaar geleden vertelde zijn toen 13-jarige zoon tegen hem dat hij met zijn vijf sterren beroemd was in heel Nederland. ‘Die goede beoordelingen komen volledig voort uit de service en persoonlijke aandacht die ik bied aan mijn klanten’, vertelt Khalid. Zelfstandige opticiens worden steeds zeldzamer want de meesten horen bij grote internationale ketens. ‘Als je bij zo’n keten komt met een probleem zeggen ze al gauw: je moet een nieuwe bril kopen. Hier probeer ik eerst te kijken of ik het zelf nog kan repareren.’
Omdat Khalid zelf zijn brillenglazen op maat snijdt kan hij meestal binnen 24 uur een nieuwe bril leveren. Dat vinden de mensen fijn en veel klanten komen dan ook weer terug als ze iets nieuws nodig hebben. Hoewel het in het algemeen goed gaat met de sector als geheel – mensen krijgen steeds slechtere ogen als gevolg van de vergrijzing en teveel beeldschermgebruik – moet ‘de groeiende taart’ wel in steeds meer stukjes worden verdeeld. Ook brillen worden steeds vaker online verkocht en er komen nog steeds nieuwe aanbieders op de markt’.
Hoe zijn service werkt, ervaar ik meteen als een vaste klant uit Zuidoost de winkel binnenkomt met een gebroken bril van haar zoontje. Khalid denkt meteen mee hoe hij het probleem zo voordelig mogelijk voor haar kan oplossen.
Het bevalt Khalid goed in Nederland. Inmiddels is hij wel weer eens terug geweest bij zijn familie in Iran. De eerste keer was dat wel spannend. Hij vindt het jammer dat hij na zijn vlucht uit Iran zijn vader nooit meer heeft gezien. Zijn moeder is gelukkig nog wel een keer in Nederland op bezoek geweest, maar ook zij is niet lang daarna overleden. Terugdenkend aan zijn moederland weet hij zich nog goed te herinneren dat er soms meters sneeuw lagen in zijn stad. ‘Dan kon je zo vanuit het slaapkamerraam in de sneeuw springen.’
Zijn zoon zal de zaak later niet overnemen. Die gaat liever iets doen in de ICT, begrijp ik van Khalid. Sowieso is er onder de jeugd niet meer zoveel belangstelling voor dit type vakmanschap, is ook zijn indruk. Ik heb het al vaker gehoord in deze serie interviews. ‘Je moet zo’n vak wel goed bijhouden’, vertelt Khalid. Fabrikanten bieden regelmatig bijspijkercursussen aan als er nieuwe technieken beschikbaar komen; de glazen worden nog steeds geavanceerder.
Als eigenaar zonder personeel kan Khalid eigenlijk nooit lang weg voor een vakantie. Gelukkig heeft hij in de persoon van zijn gepensioneerde collega-opticien de heer Welch, altijd wel een invalkracht beschikbaar voor als hij zelf even niet in de zaak kan staan is. De winkel hoeft dus nooit een paar weken dicht. Meneer Welch heeft zelf lang een brillenzaak in de Javastraat gehad en vindt het nog steeds een leuk vak. Sommige oude klanten van hem komen hem hier dan weer tegen; dat vinden ze vaak heel leuk.
Vooraf een afspraak maken is bij Paul Bas Optiek niet nodig. Als het druk is kun je natuurlijk wel eens even moeten wachten. ‘Eigenlijk help ik mijn klanten altijd, ook als ik de winkeldeur net had willen sluiten of als ik net op mijn fiets wil stappen’, vertelt Khalid. ‘Zo nodig bezorg ik een bril ook bij iemand thuis als ze zelf niet naar de winkel kunnen komen’. Precies dat soort dingen kenmerkt de servicegerichte houding van deze vriendelijke ondernemer.
