Van tunnelvisie heb ik over het algemeen weinig last. Hooguit dat er altijd licht aan het eind van de tunnel is. Ook aan het eind van de Piet Heintunnel. Al schijnt het een duur lichtje te zijn. Welgeteld 116 miljoen euro. Volgens de raming dan. Aanvankelijk was het 85 miljoen, maar afgelopen mei meldde Sharon Dijksma aan de gemeenteraad dat er 31 miljoen bij moet. Vanwege prijsstijgingen en hogere loonkosten. In 2017 was de verwachting nog in totaal 47 miljoen. En in 2016 was wethouder Pieter Litjens zeker dat een budget van 24 miljoen afdoende was. De uitvoering is voorlopig nog niet in zicht, maar de prijs is al meer dan verviervoudigd. Ook het tijdspad blijkt rekbaar. Was dat in 2017 nog negen maanden, nu staat er vijftien maanden voor, al is dit weer een schatting.
Oorspronkelijk zou het project begin dit jaar afgerond zijn. Later werd 1 januari de start- in plaats van de sluitdatum. Maar ook deze schuift steeds verder op. Aan de ene kant omdat sluiting van de tunnel veel overlast geeft, maar ook omdat nog steeds niet duidelijk is wat er precies bij het project komt kijken.
Eén ding staat vast: de tunnel moet gerenoveerd worden. Dat moest allang. In 2017 al. Vanwege achterstallig groot onderhoud en mankementen aan de wegtunnel. Maar er is meer. De tunnel voldoet niet aan de – nieuwe en strengere – veiligheidseisen. Eén mei is de nieuwe tunnelwet ingegaan. Nu is er ook een upgrade nodig.
Verrassend is dit wel. De Piet Heintunnel is namelijk nog jong: 22 lentes om precies te zijn. Net zo oud als mijn zoon. In 1997, zijn geboortejaar, ging de tunnel open. En een paar jaar later was het dak van de tunnel zijn schoolplein.Tijdens het speelkwartier van wat toen nog basisschool De Rietlanden was, volgde hij gefascineerd het verkeer dat de tunnel in- en uitreed aan de Rietlandparkzijde. Ikzelf was daar destijds iets minder blij mee: alleen een hek scheidde de kinderen van een forse val op de tunnelweg. Maar alles went, al blijft het apart: spelende kinderen boven aan een tunnel.
De Piet Heintunnel zelf is ook uniek. Met een lengte van 1490 meter is het de langste autotunnel van de regio Amsterdam. Een directe verbinding tussen het centrum van Amsterdam en Zeeburgereiland en de ring. Dagelijks gaan er zo´n 28.000 auto’s doorheen. Ook tram 26 rijdt door de tunnel. Dat levert heel wat tijdwinst op. Met de fiets moet je nog altijd een flink stuk om via de Amsterdamsebrug. Vandaar ook de roep om een fietsverbinding van Zeeburgereiland naar Borneo-eiland of Sporenburg. Een roep die op zijn beurt weer felle discussie oproept. Eén waarvan het eind nog lang niet in zicht is.
De renovatie van de Piet Heintunnel staat nu gepland voor het voorjaar van 2021 tot de zomer van 2022. Een wegtunnel renoveren is technisch complex. Dus bleek vorig jaar dat er – nog – meer tijd nodig was voor de voorbereiding van het project. Tot de start van de opknapbeurt wordt het gebruik van de Piet Heintunnel gedoogd. Met een aantal restricties. Vrachtwagens zwaarder dan 3,5 ton mogen er – sinds de ingang van de nieuwe wet op 1 mei – niet meer in. Dit beperkt het risico op een tunnelbrand met veel rook. Voor bestelbussen, campers, touringcars en gewone bussen verandert er niets. Ook de tram blijft rijden. Naast het verbod op vrachtwagens moet er nog meer gebeuren om de tunnel open te kunnen houden. De vluchtgang aan de oostzijde van de tunnel moet verlengd, de zichtbaarheid van de vluchtroutes verbeterd, de bediening en bewaking vanuit de verkeerscentrale verder geautomatiseerd en de opleiding, training en documentatie van de verkeersleiding geactualiseerd.
Het meeste kan via maandelijks nachtelijk onderhoud. De tunnel is dan tijdelijk afgesloten. Omrijden kan via de Amsterdamsebrug, de IJtunnel of de Gooiseweg/Wibautstraat met maximaal een kwartier extra reistijd. Tram 26 blijft gewoon rijden. Deze gaat door een aparte tunnelbuis. Dinsdag 5 november en dinsdag 3 en woensdag 4 december is de tunnel van 22.00 tot 05.00 uur dicht. Dan wordt ook het reguliere onderhoud gedaan. Zoals het reinigen van wanden, ventilatiekanalen, kolken en goten. En onderhoud aan veiligheidsvoorzieningen, zoals de hulppostkasten met brandblussers en telefoons voor direct contact met de verkeerscentrale. Plus inspectie van de tunnelbuis en een live-test van de veiligheidsvoorzieningen bij stroomuitval. En dan moet het echte opknapwerk dus nog gebeuren. Tot de renovatie een feit is, moeten vrachtwagens een extra blokje om. Pas als alle werkzaamheden klaar zijn, medio 2022, mag ook het zwaardere vrachtverkeer de tunnel weer in.
Zelf heb ik nog één verzoek. Als het toch al veel centjes gaat kosten, klus er dan meteen even een fietstunnel bij. Dat scheelt alle fietsers ook weer een flink stukje om. Zijn we meteen van het gezeur rond de fietsverbinding naar Zeeburgereiland af en schiet het toch nog een beetje op allemaal. Of slaat de tunnelvisie bij mij nu alsnog keihard toe?
