Wat gebeurt er als 200 willekeurige Amsterdammers een dag lang met elkaar gaan praten over een maatschappelijk onderwerp? Dat gingen we proberen in Oost. Stadsdeelcommissies mogen sinds een paar jaar geleden stadsdeelpanels organiseren. En de stadsdeelcommissie van Oost had daar wel oren naar. Een kerngroep met leden uit verschillende partijen kozen het onderwerp: verbinding met je buurt. Oftewel: wat betekent het in Oost om buurtbewoner te zijn? En hoe kun je inspelen op eenzaamheid of gentrificatie?
De column van een stadsdeelbestuurder komt dit keer van Zeeger Ernsting
Die vragen wilden ze voorleggen aan een panel van willekeurig gelote bewoners van het stadsdeel. Eind november vorig jaar was het dan zo ver. Op zaterdag 23 november stond de hal van het stadsdeelkantoor vol met stoeltjes en een podium. Ook veel gesprekstafels en flipovers waren aanwezig. En dus 200 inwoners van stadsdeel Oost die random waren geloot om van gedachten te wisselen, na te denken en te overleggen met elkaar.
’s Ochtends was ik ook even aanwezig en wat me meteen opviel was een sfeer van enthousiasme en verwondering. Ik vertelde vanaf het podium waarom het zo belangrijk is om met democratische vormen te blijven experimenteren. De democratie moet je elke keer weer samen met elkaar vorm geven. Democratie is een activiteit; niet alleen maar één keer per vier jaar een hokje inkleuren. Er kan veel meer; en mensen willen ook veel meer.
De rest van de dag ben ik bewust niet bij geweest; om niet te beïnvloeden of me ergens per ongeluk mee te bemoeien. Maar aan het einde van de dag kwam ik wel terug om de opbrengst tot me te nemen. Er hingen een stuk of 30 posters aan de muur; elk vol met ideeën, aanbevelingen, tips en zorgen. Ik luisterde naar de presentaties. Ik hoorde dat mensen appgroepjes waren begonnen. Mensen die elkaar voorheen helemaal niet kenden. En het trof me dat mensen zo enthousiast waren geworden. Mensen willen graag zich inzetten voor hun buurt, voor de stad en voor elkaar; dat was wel duidelijk.
De ideeën die uit de dag kwamen zijn verzameld door ambtenaren en stadsdeelcommissieleden en in een verkiezing nogmaals voorgelegd aan de 200 gelote inwoners. Ze kozen per deelgebied voor een aantal thema’s en prioriteiten. Eind februari was er een vergadering van de stadsdeelcommissie hierover. Er werd budget gereserveerd om de verschillende ideeën tot uitvoering te brengen. En daar ga ik nu mee aan de slag. Aan mij nu de eervolle taak om alle energie van die ene zaterdag om te zetten in blijvende resultaten. Gelukkiger kun je me niet maken.
