Debuterend schrijver Jacques Bernhard (73) was helemaal niet van plan een fictieboek te schrijven. Zijn boek Opgediept kwam alleen tot stand doordat zijn zoveelste schrijfcursus hem tegenviel. ‘Omdat het zo’n slechte groep was had ik schijt aan alle opdrachten en ben ik een boek gaan schrijven. Elke les een hoofdstuk.’ Het resultaat is een beklemmende novelle waarin de hoofdpersoon wordt afgeperst en bedreigt. De feestelijke boekpresentatie vindt plaats in Restaurant Merkelbach.
Lezen en schrijven | Tekst en foto’s Hester Aalberts
‘Ik volgde een schrijfcursus in de Oba, bij de gezusters Kelder. Dat was hilarisch, want Eva en Renée zijn twee hele leuke en spontane meiden. Ze wezen me erop dat ze ook cursussen gaven die een wat serieuzer karakter hadden. Daar heb ik er twee van gevolgd en in beide gevallen was de groep zo leuk dat ik me weer inschreef. Maar dat viel behoorlijk tegen! Die groep was echt helemaal niks. En daardoor ben ik aan het schrijven geslagen.’
‘Na acht lessen had ik acht hoofdstukken en vond dat ik klaar was. Maar daar dacht Renée dus heel anders over. We hebben er nog negen privélessen samen aan geschaafd en gevijld. Ik heb het verhaal toen meer uitgediept en er en passant nog drie hoofdstukken aan vastgeplakt.
Hoofdpersoon Mark van Bladeren trekt zich terug in een blokhut en bedenkt daar een list om zijn belager te slim af te zijn. Hoe kwam je op dit idee?
‘Mijn zoon heeft een vakantiehuisje dat op de voorkant van het boek staat. ’s Nachts, alleen in dat huisje, hoorde ik allerlei beesten boven mijn hoofd. Heel naar. Ik was bang dat ze op mijn gezicht zouden vallen. Muizen, steenmarters… Ik had geen idee wat er zat, maar het was een enorme herrie. Nou, deze ervaring heb ik omgevormd naar een scene in mijn boek, maar wil daar niet teveel over zeggen. Van die pieren…, wist je dat al?’
‘Het is heel verwarrend voor sommige mensen dat Opgediept een mix is van fictie en werkelijkheid. Maar ik ben niet de hoofdpersoon hoor, hoewel ik wel aspecten van mezelf in Van Bladeren heb gestopt. Er zitten dus wat autobiografische dingen in.’
Ik vond de hoofdpersoon een beetje een lul… En nogal zwartgallig.
Een lul, ja. Maar wel een leuke lul. Maar hij werd afgeperst! Daar zou jij toch ook niet vrolijk van worden? Het grappige is dat iedereen iets anders uit mijn boek haalt. Met name het personage van de vader sprak veel mensen aan. Maar ook wat Van Bladeren allemaal uitvreet met zijn secretaresse.
Vertel eens iets over jezelf
‘Ik ben opgegroeid in Amsterdam en ik heb mijn hele werkzame leven bij een ingenieursbureau gewerkt als metallurg. Dat klinkt een beetje vies, maar dat is het niet. Ik weet het een en ander van metalen, plastic, klei en cement.’
Boris, ben je trots op je opa?
Ja. Ik heb een klein stukje van het begin van zijn boek gelezen.
Word je later ook schrijver?
Nee, ik wil professioneel gamer worden.
Wat doe je altijd met je opa?
Schaken en pijpenkoppen zoeken. We hebben een keer een pijpenkop gevonden die best eens van een koning zou kunnen zijn geweest.
Stof voor een volgend boek…
Belangstelling voor het boekje contact [email protected]
