Boek van Week 18
‘Twaalf was ik, misschien al dertien. Toch nam je me op schoot. Gevaar, dacht ik. Dat is wat ik me herinner, of me meen te herinneren, of me wíl herinneren. ‘Onthoud goed wat ik zeg,’ fluisterde je in mijn oor. ‘Ik hou van niemand zoveel als van jou en je zusje. Wat er ook gebeurt, en wat de mensen ook zeggen: echt waar.’
De volgende morgen was je vertrokken.
Met deze woorden begint de verzameling brieven die journalist Frénk van der Linden (1957) schreef aan zijn ouders, en die nu gebundeld zijn uitgebracht in het boek En altijd maar verlangen. De liefdesoorlog van mijn ouders. Het is een intieme familiegeschiedenis van een bewogen jeugd, met een moeder die verschillende malen opgenomen wordt, buitenechtelijke affaires, scheidingen, nieuwe huwelijken, de dood van een kind en bovenal: twee mensen die elkaar na alles wat ze hebben meegemaakt besluiten dood te zwijgen en hun kinderen daarin meenemen. Van der Linden en zijn zusje Desireé kiezen voor hun vader, en verbreken al het contact met hun moeder nadat ze is vertrokken.
De mooiste momenten in het boek gaan over de onvoorwaardelijk loyaliteit van kinderen: hoewel hun moeder haar kinderen iedere week brieven schrijft, worden ze nooit gelezen. Demonstratief worden ze verscheurd voor het oog van hun vader, totdat Van der Linden zijn nieuwsgierigheid niet langer kan verbergen. Hij gaat lezen, lezen, lezen, en kan niet meer stoppen. Uiteindelijk ontdekt Van der Linden wat de lezer al vanaf de eerste bladzijde meekrijgt: dat er in een liefdesoorlog nooit één schuldige is, dat het echte leven zich afspeelt in een grijs, complex gebied is waar er nooit één dader en één slachtoffer is, en dat we altijd met onze ouders in gesprek blijven, misschien nog wel meer als we niet met ze praten. En dat het verlangen naar verzoening blijft.
Dit boek kun je oppakken, een paar bladzijdes lezen, wegleggen, pas een maand later weer oppakken en je valt er direct weer middenin. Van der Linden’s observaties zijn raak, juist omdat ze vaak weinig woorden nodig hebben, je kunt erop kauwen en herkauwen, ze laten je bij vlagen met andere ogen naar je eigen familie kijken: we hebben immers allemaal ouders, we zijn het, of beiden. Een parel.
_____
En altijd maar verlangen De liefdesoorlog tussen mijn ouders is geschreven door Frénk van der Linden
verschenen bij Uitgeverij Luitingh- Sijthoff
Djuna Spreksel is boekverkoper bij Boekhandel van Pampus, KNSM-laan 303
