Op de schoorsteen van een woonboot zaten twee meeuwen in een mager voorjaarszonnetje. Ze voerden een gezamenlijke pantomime op. Synchroom bewogen ze hun nek en hoofd.
Voorspel voor de liefdesdaad? Binnenkort is het mei en dan moeten er weer eieren worden gelegd. Dus…
Hoe zit dat eigenlijk met echtelijke trouw, overspel en vreemdgaan bij vogels? Aan de overkant van de woonboot scharrelde een mager geheel in het grijs gehuld mannetje langs de gevels. Kalend en met wat ze vroeger een ziekenfondsbrilletje noemden op zijn nogal geprononceerde neus.
Hij leek te denken aan andere behoeftes. Het mannetje keek spiedend naar de grond en af en toe bukte hij om een peuk op te rapen. De bukshagman.
Een sigarettenstompje of een half opgerookt sjekkie dat hij dan in zijn jaszak stopte. Hij verdween om de hoek. De vogels dansten door en een zwangere moeder met een kinderwagen en een baby in een draagzak passeerde. Zij heeft wel iets beters te doen dan vreemdgaan met zoveel kuikens leek me. Ze zal ook wel niet roken, vermoedde ik.
Tien minuten later kwam de bukshagman weer terug om de hoek gezwenkt. Rokend nu en met een tevreden blik op zijn gezicht. De meeuwen begonnen te krijsen. Tegelijk en unisono. Alsof ze zongen: een tevreden roker is geen onruststoker. Klaaglijke kreten klonken over de kade en
