Ik heb er veel reacties op gekregen, mijn opiniestuk in Het Parool over IJburg. Kort samengevat betoogde ik dat bij de aanleg van de nieuwste wijk van Oost geen rekening gehouden is met de behoeften van jongeren. Nu het de meest kinderrijke buurt van Nederland is (25 procent is onder de 18, tegen 16 procent in de rest van de stad), stapelen de problemen zich op. Jongeren hebben meer rommelruimte nodig – en daar moeten we wat mee in de toekomst.
In de reacties overheerst vooral erkenning. Eindelijk iemand die het zegt, we zien dit al jaren met lede ogen aan. Ook wel ongeduld – bestuurder, doe er wat aan – die ik goed kan begrijpen. Een collega attendeerde me op een wijkagent, die bij de oplevering van de eerste woningen al voorspelde dat het een accident waiting to happen was met zoveel gezinnen op een paar opgespoten eilanden.
Waar ik vooral blij mee ben is het gesprek dat op gang gekomen is. Mensen geven om hun buurt en wat daar gebeurt. Zo’n stuk biedt een opening waar velen al lang op zaten te wachten. Want zoals de genoemde wijkagent zijn er veel mensen met unieke kennis en inzicht in wat er speelt in de buurt. Mensen die zich zorgen maken, maar ook goede ideeën hebben over hoe we het allemaal een beetje beter kunnen maken. Inzichten die vaak onvoldoende de weg weten te vinden naar de tafels van ons, politici en beleidsmakers.
Het is ook niet voor niets dat ik tot dit opiniestuk gekomen ben. Ik werd ertoe geïnspireerd, door buurtwerkers, ondernemers, jongeren en andere mede-IJburgers (ik woon er immers zelf ook). In die gesprekken kwamen zoveel herkenbare zorgen en verlangens naar voren, die ik ook zelf om me heen zag. Daarom besloot ik dit op de agenda te zetten. En dat maakt dus veel los.
IJburg is een product van politici, urban planners en projectontwikkelaars. Maar er zijn zoveel meer mensen die dit nieuwste deel van de stad maken met elkaar. Mensen waarnaar meer geluisterd moet worden als we niet alleen de stenen, maar ook het sociale cement van de buurt goed willen neerzetten. Daarom wil ik met iedereen het gesprek aan.
De komende weken ga ik daarom met een bus de buurt in. Op 10 mei kan iedereen op de koffie komen bij de Dekamarkt van 16:00 – 17:30 uur en op 17 mei op de Montessorischool Steigereiland van 15:00 – 16:30 uur. Alle observaties, zorgen en losse ideeën zijn waardevol en daarom zeer welkom. Ik bespreek ze graag en verken graag met u hoe we verder kunnen komen. Want de toekomst van IJburg verdient meer aandacht dan alleen een opiniestuk in het Parool.
