Bijna twintig grote zakken vol retourzendingen met pakketpost, dat is het standaard begin van een nieuwe werkweek voor Emre Gogdemir. Een maand of vier geleden begon hij Pakketdienst EG op de plek waar jarenlang een bloemenzaak was, aan de Beukenweg, ingeklemd tussen een bakker en een versmarkt.

Koos Spikker

Bij het ophalen van de pakketten door de distributeur komen er ook altijd weer nieuwe zakken op de stoep te staan. Werk aan de winkel dus, want alles moet zo snel mogelijk naar binnen en worden geordend voordat om tien uur de eerste klanten komen.

‘Maandag is een echte inleverdag’

‘Maandag is een echte inleverdag. Natuurlijk worden er wel pakketten opgehaald, maar veel minder dan op andere dagen omdat de distributiecentra dan vooral bezig zijn met het verwerken van de weekendbestellingen. De rest van de week is het echt anders. Ik wil zo min mogelijk overlast geven en de pakketten niet langer buiten laten staan dan strikt noodzakelijk. En natuurlijk moet alles klaar staan, zodat niemand langer dan nodig hoeft te wachten. Omdat ik een eigen systeem heb, kan ik bijna alles binnen vijf tot tien seconden terugvinden. Toch is de rij soms behoorlijk lang, maar dat komt vooral door klanten die niet goed voorbereid hun pakket terug willen sturen. Zorg dat je weet wie de vervoerder is, print je retouretiket en scancode voordat je hierheen komt, dan gaat alles sneller.’

Er lijkt volgens Emre geen verschil te zijn tussen oud en jong in bestelgedrag. Bevalt het bestelde toch niet, dan stuur je het makkelijk terug. Dat heeft er ook voor gezorgd dat er steeds meer wordt besteld. Maar soms worden de pakketten zelfs niet eens opgehaald. In principe blijven ze dan maximaal zeven dagen liggen.

Praatje zo belangrijk als het pakje zelf

‘Ik ben zo langzamerhand een echte buurtwinkel geworden. Voor een aantal mensen is het praatje bij het ophalen net zo belangrijk als het pakje zelf, ze komen met hun probleempjes zelfs langs zonder bestelling. Voor die vaste klanten bewaar ik heel soms een pakketje wat langer, maar dat blijft helaas een uitzondering: ik heb er simpelweg geen ruimte voor om dat voor iedereen te doen.’

Het idee voor zijn pakketdienst kwam niet helemaal uit de lucht vallen. In de zaak van zijn ouders, de verswinkel Aslan naast hem waar hij ook hielp, hebben ze ook een tijdje een afhaalpunt gehad. ‘Maar ze stopten omdat al dat gesjouw naast de gewone werkzaamheden ze teveel werd. De pakketten zijn er in allerlei afmetingen en sommige zijn ook behoorlijk zwaar. Ik keek laatst in de spiegel en bedacht me dat het verwerken van die tweehonderd of meer postzakken per week me goed hebben gedaan, voor mijn krachttraining heb ik de sportschool niet meer nodig!’