Het was een woensdagmiddag en veel te warm voor de meeste buitenactiviteiten. Onze kleindochter (drie; naar eigen zeggen bijna vier) wilde het liefste thuisblijven om lekker in het nog redelijk koele huis van opa en oma met lego te spelen. Wij zagen zo’n een lange al te duffe middag liever niet voor ons en stelden voor om toch ergens naar toe te gaan. ‘Ik wil wel naar een museum’, zei ze toch wel enigszins verrassend. Zo’n idee, daar kun je wat mee.
Even erop uit
Fokko Kuik ging dit jaar vroeg op vakantie en was net voor de zomer weer terug in de stad. Hoe bevalt hem de zomer in Oost?
Het werd het Wereldmuseum, oftewel het vroegere Tropenmuseum. ‘Daar hebben ze mooie jurken’, vertelde ze erbij. Ze was er al vaker geweest en dat was meestal wel in de smaak gevallen. Wat voor tentoonstellingen er nu waren hadden we niet eens meer uitgezocht, want meestal zijn er wel leuke dingen te zien en te doen voor kinderen. En het was er vast lekker koel, niet onbelangrijk op een van de heetste dagen van het jaar!
Bij de kassa stond net een uitgelaten middelbare schoolklas het geduld van de leerkrachten op de proef te stellen, maar die klas kreeg blijkbaar al snel een educatieve opdracht mee, dus daar hebben we de rest van de middag weinig meer van gemerkt.
Eenmaal binnen viel me weer op hoe imposant de centrale hal van het museum er uit ziet. Het fraaie gebouw, inmiddels een rijksmonument, is volgend jaar 100 jaar oud en werd ooit gebouwd als onderdeel van het Koninklijk Instituut voor de Tropen. Een groot deel van de collectie verwijst inderdaad naar onze koloniale geschiedenis. Tegenwoordig met wat minder trots, want behalve dat die Nederland veel rijkdom heeft opgeleverd is er ook heel wat ellende mee aangericht.
Hoewel er een paar actuele thema’s waren, waar deeltentoonstellingen aan gewijd waren, zijn we vooral aan de hand van onze 3-jarige door het Museum ‘gezapt’. Leuk om te zien hoe zo’n kind aangetrokken wordt door beelden en met hoeveel enthousiasme ze zich op alle interactieve mogelijkheden stortte. Alle knopjes zijn om op te drukken en dan maar kijken wat er gebeurt. En al die koptelefoons moet je als nieuwsgierig kind toch even opzetten om te horen wat er gezegd wordt. Zelf ben ik altijd onder de indruk van de grote diversiteit in taal, cultuur, kleding, voedsel en kunst die je er aantreft. We zijn maar een verdomd klein landje in die grote wereld, ook al reikte onze invloed lang geleden al ver.
De beloofde mooie jurken kwamen we gelukkig ook tegen, en op een zeker moment kwamen we in de tentoonstelling over van Martial Arts terecht. Daar was onder andere een echte boksring waar je in kon en tot en met eind augustus kunnen kinderen er lessen volgen in verschillende vormen van Martial Arts.
Dat er nog veel meer te zien en te doen is voor volwassenen en kinderen zie je op www.amsterdam.wereldmuseum.nl. Anders dan wij nu hebben gedaan bij ons spontane bezoek is het wel handig om even van tevoren te checken aan welke activiteiten je wanneer kunt meedoen. Voor kinderen tot 6 jaar is de toegang gratis en met onze museumkaart hoefden we ook geen entree te betalen dus we hadden er een goedkope leuke middag. Toen we weer buiten kwamen was er zelfs een fris windje gaan waaien!
