De herinneringen aan de dictatuur van François Duvalier in Haïti worden getraceerd met een fotoproject naar de geschiedenis van Kazal. Dit dorp ten noorden van Port-au-Prince is in 1969 de locatie van een belangrijke gebeurtenis in de hedendaagse geschiedenis van het land dat uit de officiële geschiedenis is gewist: het bloedbad van Kazal. Tot 1 juli te zien bij Framer Framed.
Drie jaar lang gingen zes fotografen van het Haïtiaanse collectief Kolektif 2 Dimansyon (K2D) in gesprek met de inwoners van Kazal over hun herinneringen aan plekken en gebeurtenissen. Ze troffen een bewogen geschiedenis aan die tot op de dag van vandaag nog niet is erkend.
Binnen het project is fotografie de belangrijkste vorm in het vertellen van de herinnering. Tegelijkertijd kan fotografie, als getuigenis van het verleden, zowel inhoud als bron van historische kennis zijn; het activeert de herinnering aan een historisch feit en nodigt uit tot reflectie. Dit project onderzoekt echter ook hoe fotografie een fragmentarische, gedeeltelijke, subjectieve, en meerduidige getuigenis vormt.
De werken tonen een interpretatie van de werkelijkheid en het trauma die nooit helemaal te vatten zijn in de context van Haïti en een generatie na Duvalier. Deze presentatie van K2D’s KAZAL-project biedt tevens een extra perspectief op de vertelling van de herinnering door werk van de Haïtiaanse kunstenaar Tessa Mars. Mars onderzoekt de transformatieve strategieën voor overleving, verzet, empowerment en heling die het maken van afbeeldingen en het vertellen van verhalen ons kunnen bieden.
De tentoonstelling, die op 25 mei opent toont werk van Kolektif 2 Dimansyon met de fotografen Edine Célestin, Fabienne Douce, Reginald Louissaint Jr, Mackenson Saint Felix, Moïse Pierre, Georges H. Rouzier & Tessa Mars.
