Als kind in Zweden was ze al gefascineerd door oude spullen. Op de zolder van haar ouders zocht ze naar leuke dingen die ze op haar kamer kon zetten. Ze kon zich toen absoluut niet voorstellen dat je ooit je boterham zou kunnen verdienen met het verzamelen, opknappen en verkopen van vintage meubelen. Tot haar droom in 2020 uitkwam, ze kon de vintage winkel aan het Javaplein 29-31, waar ze eerder al eens gewerkt had als vrijwilliger, overnemen van de eigenaar die wilde stoppen.
Fokko Kuik interviewt bekende en minder bekende, oude en nieuwe ondernemers in Oost. Anja van Mil maakt de foto’s
Geboren in een stadje aan de zuidwestkust van Zweden vond Monica Nordhausen (47) het op haar twintigste tijd om wat meer van de wereld te gaan zien. Ze ging voor een paar jaar naar Engeland en had daar verschillende baantjes. Toen ze een keer op bezoek in Amsterdam was dacht ze: daar zou ik ooit wel willen wonen. Anderhalf jaar later was het zover, ze kende er maar één persoon, maar kwam hier vol verwachting te wonen.
Ze had er verschillende banen en ging hier uiteindelijk Interactieve Media studeren. Ze werkte zestien jaar als digitaal ontwerper, soms als freelancer, soms in een vaste baan, een aantal jaren ook in Duitsland. Daar richtte ze haar bedrijf Found In Sweden op, gericht op in- en verkoop van Zweedse meubels uit de periode 1930-1970. Ze had daar nog geen winkel, maar alleen een opslagruimte waar vanuit ze online en via markten haar in Zweden gevonden spullen verkocht. Eén van die markten, waarop ze altijd goed verkocht, was de Vintagemarkt die zo’n vier keer per jaar georganiseerd wordt op het Javaplein.
Uiteindelijk verhuisde ze terug naar Amsterdam en ging in het bedrijfsleven weer aan de slag als freelance digitaal ontwerper. Ze verdiende goed, maar het leverde haar wel een fikse burn-out op. Ze vond een baan als docent Communicatie en Multimedia Design bij de Hogeschool van Amsterdam. Ze was daar nog maar net mee begonnen toen de kans voor de overname van de winkel aan het Javaplein onverwachts langskwam. Ooit had ze al eens tegen de eigenaar daarvan gezegd dat het hebben van zo’n winkel haar ultieme droom was, dus nu kon het niet anders dan dat ze deze kans moest aangrijpen. ‘Ineens had ik een nieuwe baan én een nieuw bedrijf. Ik hield de combinatie een jaar vol, daarna ben ik gestopt bij de HVA.’
Kort na de overname van de winkel brak de Coronapandemie uit, dus het was zeker geen makkelijk begin en het werd hard werken, maar volkomen anders dan in een kantoor achter een computer. ‘Ook als kind was ik altijd al veel liever met mijn handen bezig’ vertelt Monica. En ook van huis uit kreeg ze mee dat iets zelf met je handen maken veel leuker en leerzamer is dan dingen kopen.
Haar meubels haalt ze nog steeds zelf op bij haar netwerkcontacten in Zweden, waar ze geregeld met haar knalgele bus naartoe gaat om nieuwe oude spullen in te kopen. ‘Vroeger had ik heus ook wel eens een miskoop, maar inmiddels heb ik een goed gevoel ontwikkeld voor waar vraag naar is. Maar eigenlijk koop ik alleen dingen die ik zelf mooi vindt, die kan ik gewoon niet laten liggen. Sommige dingen moet ik eerst nog zelf opknappen, maar soms zijn ze tijdens het uitladen van mijn busje al verkocht.’
Ze heeft behoorlijk veel vaste klanten en verkoopt ook wel via internet. ‘Dit type mid-century spullen blijft altijd in trek. Je kan er karakter en sfeer mee aanbrengen, ook in een nieuwbouwhuis. Dat zien mensen bij elkaar, wat weer nieuwe klanten oplevert’, vertelt Monica.
Een nieuwe activiteit waar ze onlangs mee gestart is, betreft workshops, waarin deelnemers aan de hand van een eigen meegebrachte meubelstuk in theorie en praktijk leren hoe ze het weer mooi kunnen maken. ‘Na twee keer drie uur zijn de deelnemers vaak verrast over wat ze zelf kunnen. Zo heb ik zelf ook het meeste geleerd hoe het wel en niet moet’, legt ze uit. De bedoeling is om elke maand zo’n workshop te gaan organiseren. Ook is Monica gevraagd om op scholen ‘circulair maakonderwijs’ te gaan geven. ‘Ik wil graag aan kinderen laten zien wat recycling inhoud en kan opleveren, dat is echt mijn missie’.
Het verhaal van Monica bewijst volgens haar dat je moet durven te dromen en dat die dromen dan ook nog eens uit kunnen komen. Het is keihard werken, maar de vrijheid en het plezier van mooie dingen herstellen vergoeden ontzettend veel.
De door haar georganiseerde vintagemarkt op het Javaplein rond de winkel – afgelopen zaterdag was er weer één – wordt nog steeds vier keer per jaar georganiseerd en is een mooie gelegenheid om eens kennis te maken en de winkel te bezoeken. Kijk voor de andere openingstijden eerst wel even op www.foundinsweden.com, want de winkel is niet alle dagen open. Ook de inkoop en het herstel van de meubels, lampen en kleine voorwerpen kost behoorlijk wat tijd en Monica houdt ervan om zoveel mogelijk zelf te blijven doen.
Overzicht Ondernemers in Oost
