In Holendrecht-West, een ontwikkelbuurt in Amsterdam ZuidOost, staat sinds kort in een container van 2×4 een minivergister te schitteren. Het is een prachtig apparaat, je gooit er etensresten in en er komt groengas uit waar de cv-installatie en het gasfornuis op kunnen draaien. Dat spaart fossiel gas uit. Er zijn nog meer voordelen, zoals minder afval, goed voor het klimaat, dus aan de slag!
Peter Hoogendijk
Maar helaas: de vergister mag niet aangesloten worden omdat een milieuvergunning vereist is. En een bouwvergunning. En meteen even een Bibobje erbij, voor de zekerheid. Een papierwinkel van hier tot Tokio voor een apparaat met de capaciteit van een huishoudelijke cv-ketel. Maar ja, het is iets nieuws. Het tast mogelijk bestaande belangen aan, dus gaan er her en der alarmbellen af en trapt het systeem op de rem.
Gamechanger
Zo gaat dat met de vooruitgang. We willen wel veranderen, want dat moet natuurlijk, als het maar precies blijft zoals het is. Geen gekkigheid alsjeblieft. Daarom hebben we in Holendrecht nu een mooi apparaat in de etalage, echte gamechanger, maar we mogen er alleen naar kijken. Alsof je de nieuwste duurzame auto hebt gekocht waarmee je vooral niet de weg op mag. Dat schaadt de belangen van Shell en andere fossiele verdienmodellen. Onze buurtgenoot Teun van der Keuken heeft een mooie tv-serie ‘De Vuilnisman’ gemaakt. Het is een inzichtelijk portret van een pervers, cynisch afvalverwerkingssysteem.
Het afval dat we er aan de ene kant instouwen, gulpt er aan de andere kant net zo vies en smerig weer uit, maar het is op papier schoongewassen. Een hemeltergende maskerade die vooral bepaalde economische belangen dient ten koste van ons klimaat en onze volksgezondheid. Teun blijft er vrolijk onder, dat versterkt zijn boodschap op sublieme wijze.
Afval uit Ierland
Even voor de duidelijkheid: voedselresten maken een enorm groot deel uit van onze afvalstroom, zowel huishoudelijk als bedrijfsafval. Dat wordt nu grotendeels verbrand, het gaat jaarlijks om tientallen miljoenen kilo’s GFE in Amsterdam alleen al. Daar hebben we enorme verbrandingsinstallaties voor gebouwd en de investeringen daarvoor moeten we terugverdienen door onder andere warmtenetten voor huishoudens te voeden. Een warmtenet is een erg dure manier om je huis van het aardgas af te halen, het vastrecht voor die dikke buizen in de grond alleen al kost je een vermogen. Moet je het warme water nog krijgen, sorry: kopen. Die warmtenetverbrandingsinstallatie moet en zal draaien. We halen zelfs afval uit Ierland om Het Beest te voeden. De resterende vliegas, chemische stinkzooi, verbergen we onder nieuwe snelwegen. We vegen het letterlijk onder het tapijt.
Die etensresten, ook wel GFE, swill, slobber of natte fractie geheten, dat brandt slecht. Er komt veel CO2 bij vrij, het is een inefficiënte manier om energie op de wekken. Het kan veel beter worden vergist met bacteriën om er groengas van te maken en compost. Groengas vervangt Gronings gas; compost vervangt kunstmest. Voilà . Circulair en goed voor de biodiversiteit. Maar nu liggen wet- en regelgeving dwars. Een taaie, stugge drempel.
Koop minder
Kunnen we toch iets doen? Nu direct? Hebben wij reële handelingsperspectieven? Jazeker. Stem verstandig bij alle verkiezingen. Koop veel minder spullen en spulletjes, dan hoef je minder weg te gooien. Begin een wormenhotel in je tuin, op je balkon of samen met je buren. Daar kan veel keukenafval in, zoals koffiedik, groenteschillen en wortelloof. Overgebleven pizzapunten en kliekjes mogen er niet in, maar die moet je gewoon de volgende dag bij de lunch opeten. En als je toch nog met etensresten zit, probeer die dan in een vergister te gooien. Zo één als in Holendrecht, het liefst met een milieuvergunning. Succes!
Check  [email protected] | www.groenehub.org
