Stadsdeel Oost is sinds 29 november een prachtbeeld rijker. Op De Nieuwe Ooster werd op diens vijftiende sterfdag, bij zijn graf, een bronzen portretkop onthuld van August (Guus) Willemsen, schrijver en eminent vertaler van Portugeestalige, vooral Braziliaanse, literatuur. Op zijn grafsteen staat: vertaler, schrijver. In die volgorde.
Jan Dijk
Tot groot verdriet van alle betrokkenen werd het beeld in het weekend van 21 en 22 januari gestolen. De begraafplaats neemt een extra beveiligingsmaatregelen om dit soort diefstallen in de toekomst zoveel mogelijk te voorkomen. De mensen van Stichting August Willemsen en de begraafplaats zijn in overleg om te kijken of het mogelijk is het beeld op een veilige manier opnieuw af te laten gieten of om het eerbetoon aan de schrijver op een andere manier vorm te geven.
Het brons is naar het leven gemaakt door de bekende Nederlandse beeldhouwer Pépé Grégoire. Het is een remake van een kop in het Letterkundig Museum in Den Haag van voor 2007, maar nu met een meer open karakter: je kunt er op een paar plaatsen doorheen kijken. Je herkent Augusts innerlijk zonder meer. Een doorgroefd gelaat.
De onthulling wordt gedaan door Marie Roelofsen, de Mieke uit het eerste deel van zijn bestseller Braziliaanse brieven, geschreven tussen 1967 en 1984. Die is voor de gelegenheid herdrukt. Stichting August Willemsen-voorzitter Joris Kleverlaan leidt alles. Hij vertelt over Guus’ grote passie voor het Braziliaanse voetbal (De goddelijke kanaries). Over de rust om te werken, die hij pas vond toen hij in de Bijlmer (‘een klein Brazilië’) ging wonen. En over zijn diepe wens om Portugees te studeren, want hij wilde zijn favoriete Braziliaanse boek, De Binnenlanden, van Euclides da Cunha, over een binnenlandse godsdienstoorlog, in de oorspronkelijke taal goed kunnen lezen. Hij was de enige student.
Niet makkelijk
In Café Roosenburgh op De Nieuwe Ooster zien we, samen met een kleine schare bewonderaars, een korte film over de lange documentaire die over zijn leven is gemaakt, De bladzij en de werkelijkheid. Er wordt uit zijn werk voorgelezen door Paul, de broer van Marie, en er is een gesprek met haar. Over de reis die ze samen maakten, waar veel brieven over gaan. Een makkelijke man was August Willemsen niet altijd. Maar zijn roem is daar niet minder om. Augusts vertalingen van Machado de Assis en van de erotische poëzie van Carlos Drummond de Andrade zijn alom geprezen. De reis had ze nooit willen missen.
Na afloop krijgen we gratis, volgens de regelen der kunst bereide cacháça te drinken, de sterke drank die in de brieven zo rijkelijk vloeit. Bij de ingang van De Nieuwe Ooster wijst men u graag de weg naar de welsprekende Kop.
