Maximaal één maand lang mogen kunstenaars hun werk exposeren in de zeven vitrines die samen het Kunsthek aan het Oosterpark vormen. Op één voorwaarde: de maker moet een band hebben met Oost. ‘Belangstellenden kunnen altijd contact met me opnemen’, vertelt beheerder Dorette Evers, ‘, maar dan moeten ze wachten tot na de zomer, want de komende maanden zit ik vol. Om te beginnen in maart, dan zijn de lijntekeningen van Gerda van der Stok te bewonderen.’
Koos Spikker
Het gebeurt bijna nooit dat er geen wisseling van de wacht is, maar dit maal was er even geen opvolger voor het werk van Maarten Kools dat nog tot eind deze maand te zien is. ‘Ik ga zelf niet actief op zoek naar kunstenaars. Ik ben geen galerie of museum, maar gewoon degene die het Kunsthek beheert. Het is vrijwilligerswerk dat ik graag doe, maar waar ik ook niet te veel tijd aan kan besteden. Kunstenaars moeten zelf contact met me opnemen. Vervolgens ga ik afspraken met ze maken, vaak per mail, vooral over technische zaken als afmetingen en wanneer het werk kan worden opgehangen. Eigenlijk zie ik de exposanten maar twee keer, bij het ophangen van de werken en bij het er afhalen om plaats te maken voor de opvolger.’
Kunsthek versterkt band met de buurt
Het Kunsthek heeft als belangrijke functie de band met de buurt te versterken. Het idee erachter is dat de mensen die de expositie bekijken met elkaar in gesprek raken en zo in contact komen met anderen uit de Dapperbuurt.
Kunstenaars moeten een binding hebben met Oost, er wonen, werken of vandaan komen. Het project is in 2009 als bewonersinitiatief ontstaan. Bewoners van de Dapperbuurt kregen een kaartje in de bus met de tekst ‘Het is jouw wijk, dus jij mag het zeggen.’ Anke Weber bedacht toen het Kunsthek en was de eerste vijf jaar de beheerder. Daarna nam Dorette Evers het van haar over. Ze woont zelf in Oost, kent de bewoners en voelt ook een echte band met het stadsdeel.
‘Vorig jaar werd ik door een buurtbewoner gebeld die me vroeg of het wel goed met me ging. Het was hem opgevallen dat ik al een tijdje geen nieuw werk had opgehangen. Maar ik kon dat toen gewoonweg niet: Bettie van Gelder was net overleden. Voor de vitrines had ik haar naam in zwarte letters gemaakt met een zwart hart erbij. Ik kon simpelweg nog geen afscheid nemen van de vrouw die zo belangrijk voor de Dapperbuurt was, een maand was niet genoeg. Maar dat is overigens ook de enige keer dat ik iets van mezelf in de vitrines heb gehangen. Nee, het is echt bedoeld voor anderen die dan ook zelf bepalen wat ze willen ophangen, hoe en in welke volgorde’
‘Het liefst zie ik een bij elkaar passende serie, maar dat hoeft natuurlijk niet. Het gaat er tenslotte niet om of ik het zelf mooi vind of niet. En er is altijd wel iets dat het de moeite waard maakt, het idee erachter, de kleur of de techniek. Het is echt iets van de kunstenaar zelf. Die blijft ook zelf verantwoordelijk. Een verzekering is onbetaalbaar en de vitrines zijn kwetsbaar. Het is een buitenexpositie, wind en regen kunnen invloed hebben, maar de zon ook, die kan kleuren verbleken. Ik geef ze ook altijd zelf een sleutel, zodat hun eigen werk altijd toegankelijk is. Soms levert dat verrassingen op, zo wisselde een van de exposanten tijdens de maand enkele kunstwerken omdat ook haar werk aan het veranderen was.’
‘Ik vind het verdrietig dat veel subsidieregelingen zijn verdwenen’
Het Kunsthek krijgt geen terugkerende subsidie, zowel Dorette als de exposanten krijgen niets betaald. Soms kan dat problemen opleveren. ‘Ik vind het verdrietig dat veel subsidieregelingen zijn verdwenen. Kunstenaars worden nu vaak gedwongen een commerciëlere richting in te slaan om toch een inkomen te krijgen. Het is al eens gebeurd dat iemand besloot toch maar geen werk op te hangen, omdat het maken van prints te kostbaar was. Voor zeven stuks komt dat neer op zo’n honderd euro. Ik heb aangeraden een aanvraag te doen voor een bijdrage van Fonds voor Oost. Die hebben mij nu ook weer geholpen: het glas van de vitrines moest worden vervangen en daar heb ik gelukkig een subsidie voor gekregen!’
Als het weer het toelaat, is het verwisselen van de kunstwerken altijd een mooi moment. De makers raken vaak met elkaar in gesprek, wat immers een van de doelstellingen van het Kunsthek is en er kan een mooie uitwisseling van ideeën tot stand komen. De komende maand exposeert Gerda van der Stok.
