Home Overzicht Moshpit

Moshpit

0

Het was een fijne week, de afgelopen week. We kregen weer iets van onze vrijheid terug. Het gevoel dat de stad een gevangenis is zonder sociaal programma ebt daardoor een beetje weg. Of dat nog op tijd is om de uitstroom richting provincie te stoppen, zoals ik overal om me heen hoor, moeten we nog even afwachten. De afgelopen maanden was het op platteland in ieder geval een stuk gemoedelijker dan in de stad. Maar het tij is weer aan het keren ten gunste van de stad. De horeca weer open en als stadsdeel doen we ons best om de terrassen, waar dat kan, wat meer ruimte te geven. Dus kijkt u niet vreemd op als u op parkeerplaatsen ineens tafeltjes en stoeltjes ziet verschijnen. Het is tijdelijk. Ook de theaters gingen voorzichtig weer open. Met een heel protocol. Een kruisverhoor voordat je naar binnen mag. En dan wat onwennig op afstand van elkaar plaatsnemen.

De cabaretier had er zin in, maar moest ook improviseren. Het eerste lied werd gesproken, maar het tweede toch al zacht gezongen en bij het derde werden wij gevraagd mee te doen. Oeps. In een ander theater waren de musici dolblij weer voor een plukje publiek te kunnen spelen. Het publiek applaudisseerde na elk nummer uitvoerig, maar was verder muisstil. En toen moest er iemand toch even hoesten, het is niks, het is niks. Maar ja. En ondertussen werd het in het zaaltje steeds warmer, echt waar. Waar was de ventilatie, waar de buitenlucht. Had ik toch niet beter thuis kunnen blijven? Mijn cultuurambtenaar die met mondkapje op veilige afstand van mij zat, was na afloop meteen vertrokken. En nee ik was het niet die hoestte. Echt niet.

Desondanks was het leuk er weer even uit te zijn, weer onder de mensen te zijn. Maar als dit allemaal weer in zaaltjes en op terrassen kan en mag waarom dan geen festivals? In de gezonde buitenlucht en natuurlijk wat verder van elkaar dan op de Dam. Zaterdag zou mijn favoriete festival zijn, SoccerRocker. Eerst voetballen en daarna hamburgers en snoeiharde gitaren. Ik had er echt de pest over in dat het niet door kon gaan. Vorig jaar was ik er nog met m’n drie zonen. Dat was echt leuk. De dochter van Hazes en keiharde rock. Mijn twee oudste zonen doken de moshpit in. Oeps…, daarom dus niet. Het wordt dit jaar dus niet meer zoals het was. Ik begrijp het, ik snap het, maar toch zullen ooit de oude tijden herleven, want Oost rockt door!