In de Kapel van Hotel Arena klonken gisteravond de akkoorden van Wonderwall, Live Forever en Don’t Look Back in Anger. Niet uit de speakers van een Britpop-playlist, maar live, rauw en vol overtuiging gebracht door Retroasis, de ultieme Oasis tribute-band van Nederland.

Arie Martijn Schenk | Foto’s Hugo Behnken

De locatie van het concert was niet toevallig gekozen. In 1994 beklom Oasis zelf het podium in de kapel van het toenmalige culturele centrum. Die avond groeide uit tot een legendarisch hoofdstuk in de Amsterdamse muziekgeschiedenis. Meer dan dertig jaar later blijft die echo voortleven, nu opnieuw ingekleurd door een band die de geest van die avond overtuigend weet op te roepen.

Marmeren zuilen en een muur van gitaren
De Kapel van Hotel Arena, ooit onderdeel van het katholieke weeshuis uit 1886, vormt met zijn hoge gewelven, fresco’s en marmeren zuilen een opvallend decor voor een rockconcert. Tussen het historische stucwerk denderde de bekende wall of sound die Oasis in de jaren negentig wereldwijd liet doorbreken. Retroasis – vier muzikanten met dezelfde branie als de gebroeders Gallagher – speelde met zichtbaar plezier en overtuiging.

Intiem, rauw en herkenbaar
Onder de aanwezigen waren Hugo en zijn zoon Jasper uit de Watergraafsmeer. ‘Een mooie, sfeervolle zaal’, zegt Hugo. ‘Intiem, en het klonk bijzonder goed. Echt als Oasis. Super knap.’ Jasper viel vooral de rauwe stem van de zanger op: ‘Die kwam heel dichtbij het origineel.’

Aan het begin van de avond vroeg de band wie Oasis ooit live zag. Tientallen handen gingen de lucht in. Daarna volgde de vraag wie recent naar de reünieconcerten is geweest. Ook toen klonk gejuich. Omdat Amsterdam geen halte vormt tijdens de huidige wereldtour, nam Hotel Arena het initiatief voor een eigen alternatief.

Champagne Supernova
‘Ze begonnen met de minder bekende nummers’, vertelt Hugo, ‘en eindigden met klassiekers als Don’t Look Back in Anger en Wonderwall. En als laatste natuurlijk Champagne Supernova.’ Het publiek – jong en oud – zong uit volle borst mee, klapte enthousiast en verliet tevreden de zaal.

Zelfs verzoeknummers vlogen door de ruimte, als fans uit het publiek titels riepen. Na afloop bleef de band nog even hangen, samen met het publiek proostend op een geslaagde avond.