| Verhalen uit de Plantage | Dick Pol |
‘Robert’ Jasper Grootveld heette gewoon Jasper. Het extra ‘Robert’ was interessantdoenerij. Ik kende hem als vriend van vrienden. Bijzonder om te zien (achteraf) hoe de ‘antirook magiër’ de tijdgeest ver vooruit was. Zwarte Piet, anti tabaksindustrie (‘Peter Stuyvesant’), anti commercie (‘publicity, publicity!). Tragisch hoe het, inmiddels al twaalf jaar geleden, met hem is afgelopen. Jasper Grootveld gaf uiteindelijk de geest in bejaardentehuis Sint Jacob, bij mij om de hoek, dat inmiddels (eveneens) is gesloopt om plaats te maken voor luxe yuppen-appartementen.
Jasper was op het laatst geheel van het padje en amper iemand kende hem nog. Ik was getuige van een – in mijn ogen – heldendaad van een jonge vrouw in café Eik en Linde. Het was vrij druk in het café. Jasper stapte af op de aantrekkelijk dame en zei ‘Ik vind jou leuk, wil je met mij neuken?’ De vrouw keek hem beschouwend aan, zag dat hij in de war was en antwoordde vriendelijk ‘Het komt nu even niet goed uit.’ Toen hem een tijd de toegang tot de Eik werd geweigerd omdat hij bezoekende toeristen uitschold, probeerde Jasper alsnog in vermomming binnen te komen.
Op mijn dagelijkse buurtwandeling zag ik hem een keer staan staren op een vluchtheuvel in de Weesperstraat. Wie verzint zoiets, een doorgaande autosnelweg dwars door de stad? ‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg ik. ‘Als eerst die zondag maar voorbij is’, antwoordde Jasper.
Het is nu dertien jaar geleden dat hij in Eik en Linde op zijn verjaardag vrolijk werd toegezongen. ‘Ouwe taaie jippie jippie jee.’ Ik was er meteen al niet gerust op. Een half jaar later was het voor Jasper geruisloos voorbij. RIP.
Jasper Grootveld (19 juli 1932 –26 februari 2009)
Dick Pol
