In januari 2019 kreeg ze een idee. Tussen verschillende projecten door begon ze te schrijven. Toen kwam corona en een lege agenda. Ze schreef door. Nu ligt het eerste fictieboek van Sara Kee in de winkel: Patiënt Hero, een verhalenbundel.
Lezen en schrijven | Martien van Oorsouw
‘Patiënt Hero is het langste verhaal van de bundel’, zegt Sara Kee. ‘Hero is een aardrijkskundeleraar, een gestolde idealist die zijn idealen wel wil overdragen aan zijn leerlingen, maar hij doet er niets aan. Hij wordt er letterlijk ziek van, net als iedereen in het verhaal. Niemand kent de oorzaak. Hoewel hij in de put zit, gaat hij de wereld redden.’
Ze kreeg het idee na een intensieve boeddhistische meditatie van twee weken in een Duits klooster. ‘Je maakt jezelf leeg, het was afzien.’ Rond kerst kwam ze weer thuis. ‘Ik wilde dat gevoel vasthouden, keek geen nieuws, liet de telefoon uit. Ik wilde kijken wat er in me opkwam, en daar was Hero. Door het schrijven van het verhaal ging ik me wel beter voelen,’ glimlacht ze.
In het verhaal wordt het gevoel dat je niets aan de ontwikkelingen in de wereld kunt doen zelf de apocalyps. ‘Ik begon te schrijven over een gevoel dat ik al langer had als ik het nieuws keek,’ vervolgt ze. ‘De ramp is dat iedereen bang is voor een ramp. Je gaat je er slecht van voelen.’
Aan de muur van haar woonkamer hangt een langgerekte poster van Escher, Metamorphose II. Het woord metamorphosen verandert in een schaakbord, in salamanders, insecten, vogels, vissen, een stad, stukken op een schaakbord en terug naar het woord metamorphosen.
Sara Kee is documentairemaker, filosofe en reiziger. Het liefst reist ze alleen. Ze ging mediteren in India, liften door Spanje en studeren op Cuba. In 2012 publiceerde ze een boek over haar ervaringen: Reis! Een documentaire waar ze aan meewerkte, Wavumba, over een Keniaan die een haai hoopt te vangen, heeft het wereldwijd goed gedaan.
Toen ze eenmaal aan het verhaal over Hero begon, stonden de sluizen open. Ze besloot de ideeën uit te werken en er een boek van te maken. Een ander verhaal in de bundel gaat over iemand die vast komt te zitten in een digitaal web, die niet meer achter de computer vandaan komt. Misschien is dat een overdrijving, maar heel erg overdreven is het niet, nu algoritmes gedrag sturen.
‘Het klinkt heel duister, maar ik zoek in mijn verhalen wel lichtpuntjes. Ik schrijf over gewone mensen die de oplossing in zichzelf zoeken en daarmee de wereld een lichtje geven.’
‘Je kent dat wel,’ vervolgt ze, ‘je zit te eten met vrienden en je betrapt je erop dat je weer een tirade over de toestand in de wereld zit af te steken. We weten wel hoe we het niet willen, maar het is moeilijker om te zeggen hoe we het wel willen. Het maakt je moedeloos. Ik wilde daaruit. De missie van dit boek is eigenlijk het doorbreken van dat gevoel. Iedereen wil dat het goed gaat met het klimaat en de aarde.’
De cover van het boek is ontworpen door Dadara, een bevriend kunstenaar. De tentakels van het coronavirus hebben de vorm van een opgestoken middelvinger. ‘De cover is niet bedoeld om recalcitrant te zijn, hij is serieus met een knipoog, lichtvoetig. Er is al genoeg zwaarte in de wereld, daar hoef ik niets aan toe te voegen. De verhalen zijn speelse reflecties op ontwikkelingen in de wereld, niet moralistisch. Ik wil mensen samenbrengen in een verhaal, ik zeg niet wat ze moeten vinden.’
Sara werkt al een tijd aan haar eerste roman. ‘Patiënt Hero is er tussendoor gerold. De roman is voor 90 procent af. De bundel is fantasievoller, ik heb het idee dat deze tijd meer behoefte heeft aan verbeeldingskracht. Nu we nergens naar toe kunnen, kunnen we reizen in ons hoofd. Misschien kunnen we deze tijd gebruiken om de verbeeldingskracht te trainen. Je kunt veel doen met je fantasie, maar als je continu overprikkeld wordt, krijgt fantasie weinig kans. Als je af en toe met een boek op de bank gaat zitten, word je gelukkiger.’
Sara Kee: Patiënt Hero, Van Maaskant Haun 2020, 192 blz
