Een zachte zuiderwind wiegde zachtjes een klaproos aan de voet van de openstaande brug bij het scheepvaartmuseum. Een behoorlijk grote boot, of was het een schip, voer er met een slakkengang onder door.
Aan boord een ouder echtpaar. De man achter het stuur, de vrouw aan het stofzuigen. De boot, of was het een schip, moest wachten voor de volgende brug bij de Oosterkerk. De motor liep en zwarte rookwolkjes kwamen uit de achterkant.
Na enige tijd kwam een man in een felgekleurd oranje-zwart gestreept hesje aangelopen naar het bedieningspaneel van de brug en liet de slagbomen dalen. Voetgangers en wielrijders verzamelden zich om te wachten. Er gebeurde geruime tijd niks.
Stilstand. Impasse.
De oranje-zwarte man bewerkte met veel vertoon het bedieningspaneel. Zonder zichtbaar resultaat. De brug bleef roerloos liggen. Het wachten beu kropen de eerste voetgangers onder de slagbomen door en begaven zich naar de overkant.
Enkele minuten later gingen de slagbomen weer omhoog en de man in het oranje hesje begon een gesprek met de schipper.
Daarna zette de boot koers naar de steiger en hoofdschuddend meerde schipper aan. Terwijl hij de trossen vastmaakte aan houten palen speelde de zachte zuiderwind door zijn verwarde grijze haardos
