Wie een beetje thuis is in Amsterdam-Oost kent familiebedrijf Sickmann aan de Eerste Oosterparkstraat 202. De woninginrichting onderneming is vergroeid met de buurt. Hele families, oud en jong, zijn er klant. Inmiddels werkt er al een eerste telg uit de vierde generatie, samen met zijn vader, oom en oudtante. Dwars hoort hun verhaal.
Carolien Gevers | Foto Frank Schoevaart
Vanaf 1954 trok Antonius Sickmann (1917-1992) dagelijks naar de markt. Zijn bakfiets vol met karpetten, tafelkleden, gordijnen, vitrages en tapijten. Ondertussen zat zijn vrouw Theresia Sickmann (1919-1999) thuis met eindeloos geduld de volgende lading gordijnen te plooien en stikken. De zaken gingen zo voorspoedig dat het jonge stel al een paar jaar later een pandje aan Zeedijk 61 kon betrekken en daar in 1956 Tapijthuis Centraal oprichtte.
Ook privé zat het echtpaar niet stil. Achtereenvolgens werden zonen Ton, Ruud en Frans geboren. Met de voorspoed der jaren kreeg Antonius een telkens terugkerende droom: ‘Voor elke zoon een eigen winkel.’ En jawel, in 1968 werd Woninginrichting Sickmann en Zonen geboren, met een tweede winkel aan de Eerste Oosterparkstraat (de huidige locatie) en niet lang daarna winkels in West aan de Ten Kate- en Jan Pieter Heijestraat, en in het Centrum aan de Nieuwedijk.
Ook de moeders
Dwars wordt aan een grote tafel, midden in de zaak, ontvangen. Rondom liggen showmodellen van allerlei soorten vloerbedekking (zoals laminaat, parket, linoleum), rollen gordijn; er zijn uitgehangen vitrages, jaloezieën, andere zonwerende artikelen, en veel meer. Kleinzonen Dennis (46) en Remco (41) hebben er zin in, net als even later hun tante Marianne (66). Er wordt veel gelachen. Vader Frans (68) kan er helaas niet bij zijn. Marianne: ‘Nee, mijn broer, die officieel nog de eigenaar is, doet nog de administratie en zal in de toekomst de zaak overdragen aan Dennis en Remco. Maar ik wil wel even benadrukken dat mijn moeder, (kijkend naar Dennis en Remco) hún oma, zich ook al die jaren op de achtergrond een slag in de rondte heeft gewerkt.’ Dennis: ‘Net als jij, Marianne, je hebt helemaal gelijk. Ouderwets dat onze opa die droom alleen voor zijn zonen had, maar ja, zo ging dat in die tijd.’ Marianne: ‘Ik hielp al aan de Zeedijk als jong meisje mijn moeder met stikken en plooien, en toen we hier kwamen, hebben we eerst in een pand verderop gezeten. We hadden een magazijn bij een manege aan de Weesperzijde. Dat was lachen. Leveranciers struikelden soms letterlijk over de paardenstront voor ze bij ons binnenkwamen. Ik heb er goede herinneringen aan.
‘Nieuwsgierige klanten lagen soms bijna te kroelen op de tapijten’
‘Hè Guido, (ondertussen aangeschoven) jij begon 34 jaar terug in dat magazijn en was een gangmaker.’ Guido: ‘Zeg dat, ik zie nog voor me hoe nieuwsgierige klanten soms bijna lagen te kroelen op de uitgerolde tapijten en ook hoe ik met mijn natte vinger showde hoe het watermerk van de vinyl rollen kon afgeveegd. Behalve die keer met dat fabrieksfoutje met inkt – lachsalvo – dus, toen, niks even wegvegen.’ Remco: ‘Ja, de tijd van een magazijn heb ik nooit meegemaakt. Tegenwoordig wordt alles online besteld. Ik kwam pas in 2004 in de zaak, want heb eerst economie gestudeerd en in het bankwezen gewerkt. Maar daar werd bezuinigd en wat doe je dan binnen zo’n familie? Ja, lekker in de zaak komen, ik heb er nooit spijt van gehad. In de bankwereld vind je minder passie. Hier werken we gewoon door, als het moet en maken ondertussen lol.’
Maat houden
Dennis, al vanaf 1997 in de zaak, was blij met de komst van zijn broer. ‘Ik heb een ander pad gevolgd en begon hier al vroeg als stoffeerder. We hebben daar inmiddels eigen mensen voor. Ik houd me vooral bezig met huisbezoeken voor het meetwerk, met advisering en uiteraard het leggen van vloeren. Maar ik onderhoud ook de contacten met de leveranciers en stuur de stoffeerders aan. Onze missie blijft ‘gegarandeerd goed maatwerk en kwaliteit.’ Remco kan inmiddels ook alles. We hebben dit allemaal direct of indirect van mijn opa en vader geleerd.’
Dwars krijgt een oude televisiereclame te zien, waarin grootvader Antonius uitlegt hoe hij altijd met gegarandeerde goede merken en getest garen werkt. En even later een RTL4 uitzending van Lijn 4, jaren later waarbij Dennis nagenoeg dezelfde uitleg geeft over de zonweringssystemen. ‘Zo werken we nog steeds. En we houden maat. Want na die uitzending kregen we allerlei vragen vanuit het hele land en dat houden we af. We hechten eraan dat onze onderneming zich richt op de regio Amsterdam en omstreken, want dan kun je kwaliteit blijven leveren. We willen een laagdrempelige, gezellige inloopwinkel blijven. Het liefst werken we met hele families. We hebben hier nog klanten van mijn opa, hun kinderen en kleinkinderen. Dat is het leukste wat er is, dat ze binnenkomen en zeggen: Jou heb ik nog in de wagen zien liggen! Of dat ze vertellen van die goede oude tijd, waarbij op de Zeedijk gewoon de tapijtrollen op de stoep lagen. Hoe een keer de politie kwam om dit te verbieden en Bet van Beeren van het beroemde café Het Mandje hoogstpersoonlijk vanuit het raam schreeuwde: ‘Laat staan! Zij willen ook brood op de plank!’’
Allerlei soorten klanten
Gezien hun missie houdt Sickmann het op een klantenkring van circa zeventig procent particulieren en dertig procent projecten. Onder de laatste vallen bijvoorbeeld winkels, kantoren, VVE’s, Woningbouwverenigingen (Stadsgenoot etc.) en zorginstellingen (Cordaan, Amsta etc.). Remco: ‘We komen echt overal. Van rijke ondernemers, artsenpraktijken tot op de Wallen. Ja (met een knipoog), ook onze klanten daar moeten er goed bijzitten. Maar we deden ook de woningen voor nieuwe spelers van Ajax, die uit het buitenland kwamen.’ Dennis: ‘We maken wat mee. Laatst werd een heel blok gerenoveerd, dat wij moesten inrichten via de Woningbouwvereniging. We komen dan ook wel op plekken met totaal uitgeleefde inrichtingen en overal vervuiling. Tja, meestal bij alleenstaande hulpbehoevende bewoners. Ik zeg dan tegen de opdrachtgevers of hun hulpverleners dat ze eerst de boel moeten reinigen voor ik er mijn stoffeerders op af stuur.’ Zoon Wesley (18) beaamt dit. Hij en zijn neef Jens (22) werken in het enthousiaste eigen stoffeerdersteam van Sickmann.
Toekomstdroom
Marianne, Dennis en Remco: ‘In één ding houden we geen maat! We gaan op naar de volgende generaties. We verkopen nooit nee en houden van bewaren! Zo hebben we hier nog allerhande oude items, zoals een ooit gekregen fourniturenkastje met onder andere speciale gordijn glijdertjes. Die halen we graag van stal bij specifieke wensen van klanten. Wesley weet dat nu al. Bij hem en zijn neef is onze missie straks gegarandeerd. Dennis en Remco blijven voorlopig hun hoeders en wijze voormannen. Lang leve Sickmann, op naar de honderdste verjaardag!’
