‘Ik kom uit een ondernemersgezin, mijn ouders hadden een kantoorboekhandel en positiekledingwinkel in Buitenveldert’, zegt Lotte Graanboom met een licht Amsterdam-Zuid accent in haar Club LV aan de Middenweg. ‘Ik deed de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk. Tijdens die studie vroeg mijn beste vriendin of ik wat bij wilde bijverdienen als telefoniste. Dat wilde ik wel, het bleek op een escortbureau te zijn, ik was intermediair tussen de klanten en de meisjes.
Ties van Dijk | Foto’s Otto van der Plaats
‘Op kantoor hadden we een namenbestand van de meisjes, die ik overigens niet persoonlijk kende. Ik werd gebeld door mannen die op zoek waren naar een match. Het was best leuk werk en het verdiende goed.’
Hypotheken krijgen was en is onmogelijk
Op een gegeven moment kon Lotte dat escortbureau overnemen en zo rolde ze de branche in. ‘Op mijn vierentwintigste wilde ik uitbreiden. Op mijn zoektocht naar een geschikt bedrijf op een goede locatie zag ik de toenmalige Herenclub in dit pand te koop staan. De gang naar de bank had ik mezelf en mijn man, die toen nog taxichauffeur was, kunnen besparen. Hypotheken krijgen in onze branche was en is onmogelijk. Met geld van mijn ouders en met mijn studielening heb ik het rond weten te krijgen. We hebben het interieur en de sfeer toen zelf helemaal naar onze hand gezet. De zaak liep al snel goed en ik kon mijn schulden afbetalen.’
Louche types houden niet van camera’s
Vanwege de veiligheid hangen door het hele pand veiligheidscamera’s. ‘Het gevolg is dat je zo louche types die sowieso niet van camera’s houden buiten de deur houdt’, vertelt Lotte. ‘En als er toch een klant binnenkomt met absurde wensen, dan kunnen de vrouwen die weigeren en wordt hij netjes de zaak uit gebonjourd. Ik bepaal trouwens niet wat de vrouwen met klanten wel en niet moeten doen, dat kunnen ze het beste zelf. Ik streef naar een prettige open en transparante werksfeer en in de tweeëntwintig jaar dat we het nu doen, lukt dat best aardig.’
‘We garanderen de privacy van onze cliënten en van de dames die hier werken. De komst van social media heeft het niet ingewikkeld gemaakt, er mag hier niet door de cliënten en de dames worden gefilmd en daar houdt men zich aan.’
Drukte bij internationale congressen
‘Als de RAI het druk heeft, dan hebben wij het ook druk. Met name tijdens de internationale beurzen als de IBC, de International Broadcast Convention, en congressen. De lokale Horecava daarentegen levert ons eigenlijk geen extra omzet op. Je ziet in die beursperiodes meer groepjes mannen die hier ook zaken doen. Voor sommigen is het de eerste keer in een herenclub en die vragen van de zenuwen soms om een sigaret, waar ze vaak jaren niet naar taalden. Ja, zo leer je pappenheimers wel kennen.’
In pyjama naar de club
Het klantenbestand van Club LV is relatief jong. ‘Dat heeft er ook mee te maken dat de vrouwen die hier werken dat ook zijn en daar spelen we op in met onze muziek. Maar we hebben ook wel wat oudere klanten. Zo woonde hier verderop een man die de gewoonte had om regelmatig midden in de nacht in zijn pyjama hier naartoe te komen, terwijl zijn vrouw thuis op een oor lag. Daar zagen we de humor wel van in’, zegt ze met haar aanstekelijke lach.
Meer praten dan seks
‘Op de wallen komen mannen die op zoek zijn naar snelle seks, hier zijn mannen doorgaans twee tot zo’n vier uur in huis. In globaal de helft van de bezoeken is er sprake van seks. Veel mannen komen hier hun verhaal doen en soms om hun hart te luchten vanwege problemen thuis of op het werk. Dat betekent dat de dames meer in huis moeten hebben dan een aantrekkelijk uiterlijk. De achtergrond van de voornamelijk Nederlandse vrouwen is gevarieerd, ze zijn student, werkend, huisvrouw.’
Discussie rond de komst van het eroscentrum
‘Wat me raakt, is dat er altijd zo denigrerend over onze branche wordt gedaan. Dat zie je ook in de discussie rond de komst van het eroscentrum. Niemand wil het in zijn buurt en prostituees worden afgeschilderd als paria’s. Het probleem zit ‘m met name in de illegale prostitutie, dat trekt de verkeerde mensen aan en leidt tot excessen. ‘Het advies van Lotte: ‘Als dat eroscentrum er komt, zorg dan voor variatie met niet alleen prostitutie, maar ook voor horeca en bijvoorbeeld een theater.’ De angst dat er overlast komt voor de scholen, lijkt haar ongegrond. ‘Rond de Ruysdaelkade zitten zo’n twintig prostituees en er zijn heel wat scholen, ik heb nog nooit gehoord over overlast en problemen. Ik hoop het nog mee te maken dat de vrouwen in het vak er vrijuit over kunnen praten.’
Ambities
Naast Club LV heeft Lotte ook stripclub Bon Ton aan de Stadhouderskade. ‘We kwamen er achter dat er in heel Amsterdam niet één goede stripteaseclub was. Bizar voor een wereldstad als Amsterdam, zeker als je dat met andere wereldsteden vergelijkt. Het interieur van Bon Ton is ontworpen door Casper Reinders die bekend is geworden door Jimmy Woo. Bon Ton loopt goed. Het leuke is dat we uitgebreid op Instagram staan, iets wat met Club LV absoluut onmogelijk is.’
Stripclub voor vrouwen
‘Nu zijn we bezig met plannen voor een stripclub voor vrouwen, geen platte Chippendale vertoning, iets chiquers, maar wel pikant. We oriënteren ons in het centrum van Rotterdam en op de Kop van Zuid. We worden er gastvrij ontvangen, dus hebben we goede hoop dat het gaat lukken.’ Ook buiten de landsgrenzen strekt de ambitie. En verder staat er nog een strandpaviljoen op Ibiza op m’n lijstje, waar wordt gepaaldanst, dat zou te gek zijn.’
Open Huis Club LV
Lotte Graanboom wil de buurt laten zien wat er zich achter de voordeur van Club LV bevindt. ‘Op zondag 21 januari van 14.00 tot 16.00 uur houden we Open Huis voor de buurtbewoners en wie verder is geïnteresseerd. We ontvangen ze graag met een hapje en een drankje om een indruk te geven wat hier gebeurt. Zonder geheimzinnigheid hopen we begrip te tonen voor een branche die er al eeuwen is en er waarschijnlijk altijd zal zijn.’
In den Beginne
Begin 15e eeuw waren er al “hoerhuizen” en “badstoven” waar mannen terecht konden voor een “wyf van lichten levene”. Een illegale aangelegenheid, als een man met zo’n wyf werd betrapt die niet haar wettelijke echtgenote was, kon zij het bekopen met het verlies van een oor. Al gauw kwam de gemeente tot het inzicht dat een “koopstad” als Amsterdam met scheepvaart en de passagierende matrozen en internationale handelaren niet zonder bordelen kon. De zogenaamde hoerhuizen werden opgericht die werden echter alleen gedoogd in de Pijlsteeg en Halsteeg.
Steng en tolerant
Met de Franse overheersing rond 1800 kwam er ook andere regelgeving en andere benamingen. Het begrip prostituee raakte in zwang, de prostituees waren voortaan verplicht een rode kaart bij zich te hebben waarmee ze zich twee keer week bij een politiechirurgijn moesten melden. Waren ze ziek dan kregen gratis medicijnen, de ernstig zieke prostituees werden opgenomen in het Buitengasthuis.
Koekje van eigen deeg
In de 19e eeuw zijn er vanuit de gemeente pogingen ondernomen om de prostitutie uit te bannen. Eendrachtige prostituees hebben toen publiekelijk gereageerd dat zij dan eerst de namen bekend zouden maken van de cliënten uit het college van B&W en de namen van de betrokken ambtenaren die de bordelen frequenteerden. Al snel verdween het voorstel geruisloos van tafel.
Nu
Momenteel zijn er zo’n veertig bordelen in Amsterdam. En de plannen voor een eroscentrum in Buitenveldert zijn in ontwikkeling. De regulering van het bordeelwezen in Amsterdam is dus al 600 jaar gaande.
