Boek van Week 48
Daisy Johnson, met haar appelwangen en verlegen glimlach, zo scherp en duister als ze schrijft lees ik ze niet vaak. Zussen is haar tweede roman, ze debuteerde met de verhalenbundel Veenland. In die verhalen liet Johnson al zien waartoe ze in staat was: creepy sfeer, bizarre wendingen, veel moeras. Ook in haar eerste roman, Onder het water, was het griezelen geblazen. Een dochter ging daar op zoek naar haar verdwenen moeder met wie ze vroeger op een woonboot woonde. Ook hier veel troebel water, een riviermonster en zuigende modder.
En nu is er Zussen.
Na een gruwelijke gebeurtenis op school met de zusjes Juli en September besluit moeder Sheela de meisjes mee te nemen naar Settle House, een familiehuis aan de kust. Of: besluit mee te nemen – het is meer een vlucht.
Daar aangekomen ontvouwt zich langzaam de geschiedenis van de zusjes, hoe ze samen opgroeiden en met elkaar versmolten, hoe de moeder probeerde ze in het gareel te houden en ook van wat de aanleiding van hun vlucht was.
Heel veel meer wil ik er eigenlijk niet over kwijt. Er zit namelijk een bizarre plottwist in die maakt dat je meteen opnieuw wilt beginnen met lezen, speurend naar wat je toch over het hoofd hebt gezien.
Pas bij tweede lezing zie je hoe vakkundig Johnson je in de val lokt, om haar vinger windt, in slaap sust. Ze maakt behendig gebruik van gothic clichés (het huis wordt een personage op zich en je schrikt ook ineens van je eigen piepende deur), speelt met taal en perspectieven, schakelt soepel tussen heden en verleden en kneedt de taal tot nieuwe vormen.
Hoewel dat duistere absoluut niks voor mij is (ik lees Johnsons boeken dan ook bij voorkeur overdag), vind ik haar een groots schrijver en echt, ontdek haar snel want ze gaat nog heel grote dingen doen en dan kun je later zeggen: o, ik las haar al toen ze nog onberoemd was.
_____
Zussen is geschreven door Daisy Johnson
vertaald door Nicolette Hoekmeijer
verschenen bij Uitgeverij Koppernik
Edith Vroon is boekverkoper bij Linnaeus Boekhandel, Middenweg 29.
