Buurtmensen | Kees Hoffman: ‘Als je dagelijks op straat bent zie je altijd dingen die beter kunnen’

‘IJburg, daar wil je nog niet door gevonden worden’ dacht Kees Hoffman lange tijd. Zelf was hij er toen nog nooit geweest, geeft hij ruiterlijk toe. Als in de Rivierenbuurt geboren Amsterdammer, met ouders en grootouders die ook altijd in Amsterdam hebben gewoond, ging hij er negen jaar geleden toch wonen met zijn vrouw.

In Buurtmensen interviewt Fokko Kuik mensen die zich inzetten voor hun buurt in Oost. Anja van Mil maakte de foto’s.

Na jaren met zijn gezin in Uithoorn te hebben gewoond en twee dochters die het huis uit gingen vonden ze het tijd om terug te keren naar Amsterdam. Toen ze hun aanvankelijk wat beperktere zoekopdracht hadden uitgebreid met IJburg en ze daar gingen rondrijden vielen hem de mooie architectuur en de brede straten op. Met een mooie gelijkvloerse flat op zes hoog aan de haven van IJburg waren hij en zijn vrouw helemaal verkocht. In 2019 ging hij zelf met pensioen. Zijn vrouw werkt nog wel, maar veel vanuit huis en soms ook vanuit hun huisje in Frankrijk.

Met zijn hond – tot twee jaar geleden had hij er zelfs twee – maakt hij dagelijks wandelingen op IJburg. Dat was ook het startschot van zijn actievere bemoeienis met zijn buurt, want hij stoorde zich vrijwel dagelijks aan de afvalproblematiek op straat. ‘Al dat vuilnis op verkeerde dagen en het zwerfafval dat daar dan vaak weer uit voor komt, dat past toch niet bij de ambities van ons rood-groene stadsbestuur’ dacht Kees.

Hij melde zijn klachten bij het meldpunt van de gemeente, maar er gebeurde ogenschijnlijk niks mee. Hij schreef alle politieke partijen aan, maar kreeg alleen van de VVD een reactie. Toen hij zich er wat meer in ging verdiepen kwam hij er achter dat er maar liefst vijf gemeentelijke diensten belast zijn met de afvalproblematiek. ‘Dan is het niet zo vreemd dat er dingen mis gaan’ vindt kees. ‘Gelukkig gaat het met het papier- en kartonafval inmiddels wat beter’.

Ook positief is Kees over de wijze waarop de gemeente heeft gereageerd op zijn suggesties om de hondenuitlaatvelden te verbeteren. ‘Het heeft allemaal lang geduurd, maar uiteindelijk zijn er prima voorzieningen aangelegd’ zegt Kees.

Als je de naam Kees Hoffman invult op Hallo IJburg kom je het onderwerp ‘Deels autovrij maken Krijn Taconiskade’ tegen. Als ik hem er naar vraag zucht hij diep. Een jaar of vijf geleden heeft hij daar met een aantal medestanders een projectvoorstel voor ingediend in het kader van Oost Begroot. Het voorstel kreeg veel steun, maar er uiteindelijk gebeurde er om onduidelijke redenen niets mee. Tot oktober vorig jaar, toen er onverwachts toch werkzaamheden startten om de straat langs de haven deels autovrij te maken.

Helaas kwamen er toen bezwaren binnen van juridische geschoolde buurtbewoners en werd het project vanwege ‘procedurefouten’ dit voorjaar toch weer ongedaan gemaakt, waardoor en nu weer vaak te hard gereden wordt voor de cafés langs. Het is nu weer onveilig en het geeft flink wat geluidsoverlast.

Onlangs werd een groep bewoners en ondernemers toch weer onverwachts uitgenodigd door stadsdeelbestuurder Zeeger Ernsting. ‘Dat is dan wel weer een goed teken’ vindt Kees, ‘want op die manier is de gemeente wel toegankelijk. Ook met gebiedsmakelaars en gebiedsmanagers kun je goed in contact komen’. Concreet resultaat heeft het gesprek met Ernsting nog niet gehad, maar later dit jaar wordt er wel opnieuw gekeken naar de autovrije wens van veel buurtbewoners, hopelijk nu zonder procedurefouten.

Veel minder te spreken is Kees over het participatieproces ten aanzien van de inrichting van het Strandeiland. Kees en anderen hadden daar graag ook een hondenstrandje zien komen, maar ondanks de vele voorstemmen daarop ging het project helaas toch niet door. Soms lijkt zo’n participatieproces, waar behoorlijk wat tijd en geld aan wordt besteed, dan toch meer voor de bühne te gebeuren.

Zelf de politiek in gaan lijkt Kees op zich best interessant, maar om praktische redenen is dat niet realistisch. Zijn buurtactiviteiten hebben zijn betrokkenheid bij de buurt overigens wel aanzienlijk vergroot. Het wonen op IJburg bevalt ze dan ook goed.

Ook van de rest van de stad maken ze graag en veel gebruik. Vanuit IJburg is de stad veel dichterbij dan hoe de afstand vanuit de stad naar IJburg wordt ervaren. De stad is ook veel mooier geworden dan toen ze in 1986 de stad verlieten. In de jaren ’80 zag de stad er behoorlijk afgetrapt uit. Nadeel is dat het allemaal wel erg duur geworden is in de binnenstad.

In zijn LinkedIn-profiel staat dat Kees zich sinds 2019 toelegt op ‘enjoy life’. Een functie doe goed bij hem lijkt te passen. De hond uitlaten, golf spelen, het VVE-bestuur, genieten van de cultuur in de stad, wat buurtactivisme en zo nu en dan een paar weken naar het huisje in Frankrijk! Enthousiast is Kees ook over de buurtmedia zoals de Brugkrant en oost-online.nl. Erg belangrijk voor de betrokkenheid bij je buurt en veel beter dan bijvoorbeeld in Uithoorn.

En ook al geeft niet elke actie een bevredigend resultaat en duurt het soms wat langer dan je wenst, blijft het advies van Kees toch om aan de gemeente door te geven wat je stoort of wat er beter kan in je buurt.